Dag 7

Donderdag 04 mei 2023.

Het was weer vroeg dag vanmorgen maar wel na een goede nachtrust, met 3 personen op een kamer heb je gelukkig minder kans op snurken en daar heeft Valentijn dan ook geen last van gehad afgelopen nacht. De wekker ging even voor half 7 af, ik had zoveel mogelijk gisteravond al ingepakt dus op een tandenborstel na was dat ook snel gedaan. Gelukkig was het vertrekpunt van de boot dichtbij dus kon Valentijn zo lang mogelijk blijven op zijn bed blijven liggen.
De boot vertrok om 7.00 uur, het was nog donker toen we de herberg verlieten, in het duister liepen we op de pier af en daar zagen we dat het inchecken al was begonnen . Als één na laatste ingecheckt. De boot was een andere dan die van vorig jaar, het was een kleine boot met ruimte voor ongeveer 35 personen. We zaten aan de randen van de boot in een "rondje" en zaten we bil aan bil. Voordeel was wel dat deze boot er maar 1 uur over deed om ons weer aan land te brengen.

Eén van de reden om de boot te nemen was de weg over het water met de mooie vergezichten maar daar heeft Valentijn maar weinig van mee gekregen, de hele tocht heeft hij dommelend tegen mijn schouder aan gezeten. Af en toe ging er een oog open maar al snel ging die weer dicht dus van de mosselkwekerijen heeft hij niet veel gezien evenals van de verdere omgeving.

Na ruim een uurtje varen kwamen aan in Pontesecures op ongeveer 3 km afstand van Padrón.
Al daar eerst maar even een soort ontbijt genomen in een nieuw barretje, inmiddels trokken de donkere wolken over ons heen dus de regenkleding aan toen we vertrokken.
Na een korte wandeling kwamen rond 9.30 uur aan in Padrón wat zich weer opmaakte om de pelgrims te ontvangen.
De meeste cafés/winkels/bibliotheek waren nog dicht dus dan maar naar de kerk die open ging toen wij aankwamen. We waren de eerste van de dag voor een stempel en een kaarsje en werden bovenaan in het register bijgeschreven voor die dag.
Terug naar de bibliotheek voor een certificaat (Pedronia) en daar werden we geholpen door de vrouw die ons even eerder vertelde dat die nog niet open was. Na het certificaat gekregen te hebben weer door op ons pad. Ons doel voor vandaag was Pedreira, onderweg natuurlijk regelmatig wat gedronken en gegeten.
Halverwege kwamen we een Deens jongetje tegen, Viggo, die met zijn tante Juli liep vanuit Viggo. Met hen hebben we verder samen opgelopen tot we bij de herberg aankwamen waar zij zouden verblijven die dag. Viggo loopt ook lekker door maar zonder rugzak en iets kortere etappes. 2 Jaar leeftijd verschil maakt het net even te zwaar voor hem om met een rugzak te lopen. Je kon merken dat de jongens het leuk vonden om even met een leeftijdsgenootje te zijn want er werden weer gekke streken uitgehaald☺

Kort na onze ontmoeting begon het te regenen en konden we gelukkig schuilen in een nabij gelegen cafeetje waarvan ik het bestaan nog wist. Hier natuurlijk meteen wat gedronken en meteen verder met elkaar aan de praat over de wandeling die we samen ondernemen. Het is dan ook weer leuk om met een volwassenen te praten over wat je beide beleefd met de jongens en er is sprake van een leuke klik en veel samenhorigheid tussen elkaar.

Onderweg heeft Valentijn een echte wandelstok gevonden die tegen de kant van een muurtje aan stond. De vorige eigenaar heeft die natuurlijk vergeten en vond het niet de moeite waart om terug te gaan toen hij zijn gemis eenmaal had ontdekt. Valentijn was de koning te rijk, hij was nu ook een echte pelgrim!

Nadat we afscheid hadden genomen van Viggo & Julie moesten wij nog een aantal kilometers verder maar ondertussen hadden we wel weer trek gegeten. Komen wij in gehucht bij een restaurantje, vragen of we daar konden eten wat negatief werd beatwoord, het restaurant was alleen bedoeld voor de gasten van het tegenover liggende hotelletje. Gelukkig bracht de energiebar uitkomst!

Onderweg hebben wij geen echte regenbui meer gehad hoewel de dreiging groot was of wij hadden het geluk net binnen te zitten tijdens een korte bui.

Naarmate we dichterbij de herberg kwamen die ik had geboekt kwamen herinneringen van vorig jaar weer naar boven. Het bleek dat ik een herberg geboekt had waar we vorig jaar gerust hadden. De herberg heeft een foodtruck op het terras staan dus dat trekt veel pelgrims die onderweg zijn.
Het is een mooie goed geoutilleerde herberg, mooie sanitaire groep, ruime kamers, goed uitgeruste keuken waar je zelf de maaltijd kunt bereiden.

We liggen op een 6 persoonskamer met veel ruimte en gordijntjes voor iedere slaapplaats, Valentijn vindt dit prachtig. Nadat we alles weer hadden geïnstalleerd, gedoucht en uitgerust waren moesten we toch iets eten en dus naar het dorpje gelopen waar 2 restaurants zijn. Bleek dat ze die avond alle twee gesloten waren.
Wij weer terug en bij de foodtruck een super hamburger gegeten, groot maar wel lekker hoewel het eten van zo'n grote burger zonder bestek een uitdaging is☺

Morgen nog 12 km tot in Santiago en dan zit deze speciale camino er weer op voor ons.

Vandaag weer bijna 20 km gelopen en dat brengt ons totaal al bijna op 135 km.