Dag 6

Woensdag 03 mei 2023 

Het is wel even iets anders dan alleen op je kamer, zo lig je met 40 mensen in een herberg en dan ook nog slapen. Het was voor Valentijn niet zijn beste nacht, veel wakker door allerhande geluiden en dan is er altijd wel iemand die het hardst snurkt.

Lig je net lekker te slapen gaat om 6.00 uur al de 1ste wekker af en hoe stil iemand ook doet je hoort het toch. Niet veel later volgt er een hele symfonie aan allerlei alarmklokken nog voor het centrale licht aan gaat om 7.00 uur.

Zelf heb ik dan onze bepakking al bijna volledig ingepakt en wek ik V op het laatste moment. Ontbijten in de herberg en met een volle maag om 8.00 uur de deur uit.

Het is de mooiste wandeling tot nu geworden, meteen uit de herberg het bos in en langs een riviertje de berg af over een bospad met veel rotsen, boomwortels. Als een klimgeit vliegt Valentijn naar beneden waarbij ik hem regelmatig terug roep. 

Na ongeveer 5 km het bos uit en hebben we wat gedronken in een restaurant, Peneira Restobar, leuk dat we hier weer bekende gezichten tegen kwamen en leuke gesprekken hadden met Amerikaanse dames.
Van daaruit lange tijd langs een stroompje gelopen wat eindigde in de Rio Mirho.
Ook deze, inmiddels een rivier, lange tijd gevolgd. Deze rivier stroomt uit in de zee. Onderweg een bocadillo gegeten met ham & kaas, inmiddels was het 12.45 uur. Natuurlijk even gebeld met het thuisfront om de wetenswaardigheden van de dag te vertellen.
We hebben hier een groot gedeelte van de Ruta da Pedra e da Auga gelopen, een mooie wandeling die heel geschikt is om me de familie te ondernemen. 

Vanuit het niets kreeg Valentijn plotseling een forse neusbloeding die we gelukkig konden tamponneren. De laatste 6 km was toch weer even up & down maar gelukkig zonder al te steile klimmetjes.
Het weer was omgeslagen van mooi naar bewolkt en in de verte konden we de regen al zien aankomen. We lopen op binnen weggetjes waar we bijna niemand tegen komen. Weer een heuvel op en daar zien we onze eindbestemming al in de verte liggen, nog even een paar kilometer en we zijn er, toen we in de herberg, a Salazon, aankwamen begon het echt te regen. 

Bij de herberg aangekomen werden we weer vriendelijk welkom geheten en kregen dezelfde kamer toegewezen als welke ik de vorige keer had gehad. Er waren nog geen andere pelgrims dus konden we zelf ons bed uitkiezen.
Eerst weer je installeren en lekker douchen en jezelf weer opknappen

Na ons opgefrist te hebben nog even de plaats in een tafel in een restaurant gereserveerd en tickets gekocht voor de boot voor morgen. We hebben nog geluk gehad want er was alleen nog plaats voor de boot van 7.00 uur dus dat wordt vroeg op. Ik had al wel gezien dat er een boot ging om 12.30 uur maar achteraf hebben wij geluk gehad met de vroege boot.Na de tickets voor de boot gekocht te hebben zijn we Vilanova de Arousa ingegaan, natuurlijk geen wereldstad maar meer een groot dorp. In de plaats wat gedronken onder een zonnescherm en in de bar. Weer op de terugweg naar de aubergue hebben we een tafel gereserveerd in een restaurant waarvan ik wist dat daar veel pelgrims komen.

Het begon toen harder te regenen maar gelukkig zaten we niet veraf van onze herberg.

In de herberg liggen we nu met 3 personen op een kamer van 5 dus de rust is er wel.
De vrouw die bij ons ligt is een Canadese die we eigenlijk nauwelijks op de kamer gezien hebben. We hebben haar eerder ontmoet op de route en ook wel gesproken, zij ging uit eten met Josien die wij ontmoet hebben in Redondela en onderweg. 

Vanavond hebben we lekker gegeten in een restaurant waar we veel mede- pelgrims zagen maar veel zaten er aan een eigen tafel voor 2 personen dus veel contacten zijn er niet geweest anders dan een vriendelijke knik of even gedag.
 Nu 21.45 uur liggen we al een half uur op bed dus hopelijk morgenochtend goed uitgerust.