google56861d5ad278d367.html
en

De voorbereidingen

Veel vragen met weinig antwoorden

Blog; wat er aan vooraf ging!


Generale repetitie, Voetstappenpad Hilversum


Maandag 24 april 2017

Het begint er om te spannen, nog maar 9 dagen en de reis gaat beginnen, best spannend allemaal.

Vandaag een wandeling gemaakt rond Hilversum nav een post van Martin Kessel op Wandel1000km in 2017, het zgn Voetstappenpad een wandeling die al bestaat sinds 1939 dus daar zijn al heel wat voetjes over heen geggaan. Eeen mooie wandeling die bij mij eindigde na 31 km maar vlgs de beschrijving 25 km zou moeten zijn! Ik was heel blij met mijn Garmin want de wandeling is zonder een goede beschrijving slecht te doen het is zeker geen pijltjes route.

Mijn auto op de Hilversumseweg vlak voor de gemeentegrens geparkeerd en kon van daaruit makkelijk de rondwandeling oppakken, de dag begon redelijk mooi met een zonnetje maar helaas was dat van korte duur.

Mijn 1ste "ontmoeting" was met een naar achteraf bleek een hert, ik zag vagelijk iets bewegen in het heidegras en kon dus niet zien wat het was. Dichterbij gegaan maar het hert ging dus verder van mij af dus de afstand bleef. Niet weggesprongen maar rustig weggelopen bleef ik achter in vertwijfeling was het een hert of toch een uit de kluiten gewassen geit?


Mijn volgende ontmoeting was eigenlijk best een beetje sneu, ik werd aangesproken door een ongeveer 80 jarige man die op de fiets door het bos duidelijk de weg kwijt was. Hij vroeg mij de weg en was helemaal ontdaan dat hij eigenlijk niets meer wist. Hij moest naar zijn zuster die in een verzorgingshuis lag maar waar dat was wist hij niet. De straat was hem ontschoten, waar hij zelf woonde? In Hilversum maar verder ook niet. Ik kon hem ook niet echt helpen maar ik wist wel welke kant hij op moest om op de sGravenzandseweg uit te komen die weer naar Hilversum ging. Gelukkig kwamen er wandelaars aan die wel meer wisten van de omgeving en gezamenlijk hebben we hem duidelijk kunnen maken wat te doen en waar heen. Ik hoop maar dat het goed is gekomen voor hem.


De wandeling is een mooie die vooral in de herfst heel mooi moet zijn als de heide in bloei staan want je loopt door heel veel heidevelden die rond Hilversum en aanpalende gemeente liggen.


Helaas bleef het niet droog en na wikken en wegen toch maar besloten om de regenkleding aan te trekken. Het is een heel gedoe om eerst alles af te doen, uit- en aan te kleden om vervolgens weer alles om te moeten hangen. Ik ben er zo een 10 minuten mee bezig. Nu zal mijn "handigheid" hier ook wel debet aan zijn maar het blijft toch lastig! Achteraf natuurlijk wel een goede keuze want nadien zijn er nog heel wat buitjes op mij neer gedaald.


Op het einde van de wandeling belandde ik in een kudde met schapen wat natuurlijk best wel een leuk moment is. De schapen lopen onverschrokken door en kijken je met een trieste blijk aan alsof ze willen zeggen "gaat het jochie?" Op we weer naar hun verblijf worden ze voort gedreven door 2 actieve honden die de schapen keurig in het gareel houden. De vrouwelijk schaapsherders liepen achteraan en hadden alles prima in zicht!


Of ik nu voldoende kilometers in de benen heb om met een gerust af te zakken naar Lourdes weet ik niet maar de generale repetitie ging best goed, geen blaren overgehouden en hoewel het gewicht van de rugzak best nog wel stevig is is hij goed te dragen voor mij. Eigenlijk nog steeds te zwaar ondanks mijn verwoede pogingen om het gewicht te verminderen. Ik heb een andere, lichtere slaapzak gekocht, scheelt toch weer 500 gr. Mijn watervoorraad heb ik teruggebracht naar 1,5 lit wat ook weer een besparing oplevert van 500 gr. Natuurlijk gaan er spullen mee die een ander thuis zou laten maar zo maakt ieder zijn eigen afweging en wie te zwaar mee neemt moet niet klagen maar dragen!

Over de toppen van de duinen in Schoorl

Zaterdag 15 april 2017

3 Mei komt nu echt in zicht dus "moet" er weer gelopen worden en met de Paasdagen voor de deur is een wandeling op Paaszaterdag wel een mooi moment om weer wat kilometers te maken.

Gisteren kwam ik in de lokale supermarkt een bekende en oud-collega tegen en na wat over en weer belangstelling uitgewissled te hebben vertelde ik dat ik een gedeelte van de Camino ga lopen over een paar weken. Nu wist ik dat zij dit ook gedaan heeft jaren geleden en bij het woord Camino begonnen haar ogen te twinkelen. In plaats van boodschappen te verzamelen hebben we bijna een half uur staan kletsen over mijn voorbereidingen en haar ervaring. Natuurlijk wordt je daar alleen maar enthousiaster van en zij vertelde dat zij en haar man waarschijnlijk in oktober opnieuw willen gaan lopen maar nu de Noordroute. Met nog enkele tips en het uitwisselen van Facebook accounts namen we afscheid waarbij zij mij aanraadde om in Schoorl te gaan lopen, een mooie training.

Op dus naar Schoorl vanmorgen en ik moet zeggen het is wel iets anders lopen dan hier in het Zaanse polderlandschap. De route heet niet voor niets "Over de Toppen van de Duinen" en staat in de boeken met een lengte van 23 km. De auto bij het bezoekerscenrum geparkeerd voor €1.90/uur Schoorl tarief en meteen kan je kiezen uit een aantal gekleurde routes. Ik moest de rode pijlen volgen en omdat het een rondwandeling is mag je meteen kiezen, de Noor- of Zuidroute. Ik koos voor de Noordroute en kon meteen mijn borst nat maken want er doemde een trap op die mij naar de top van het 1ste duin bracht en het zou niet de laatste worden. Nog nahijgend van de forse inspanning meteen door, de pijlen volgen. De wandeling brengt je langs mooie vergezichten en prachtige duinvariaties met stuifzand en graasgebieden.

Bij Hargen op het strand koffie gedronken en even uitgerust met een lekker appelgebakje plus slagroom. Er stond een harde Westenwind die je in de duinen niet opmerkte maar op het strand des te meer. In de laguna scheerden 3 kitesurfers over het water en zij vertoonden hun kunsten met sprongen en trucs.

Weer de duinen in brachten de pijlen mij eerst door het duingebied om uiteindelijk in het bosgebied uit te komen en dit hield aan tot het einde van de wandeling. Bijna op het einde kom je ook nog langs de "wereld beroemde" klimduin van Schoorl waar bijna ieder schoolkind in Noord-Holland wel vanaf gelopen is. In het "echt" is deze veel kleiner dan je als kind ervaart.

Weer bij de auto is het een mooie wandeling geweest die zeer de moeite waard was en zeker voor herhaling vatbaar en idd een prima training voor de Camino, waarvoor dank Thea.

Rondje Krommenie

Maandag 10 april 2017

Het moest er wel van komen na vorige week, gelukkig had ik de volgende dag bijna geen last meer van mijn rechter knie, wat een goede nachtrust kan doen. Waarschijnlijk was mijn knie overbelast maar dat heeft mij wel doen besluiten om mijn fotocamera niet mee te nemen, een besluit ingegeven door het verstand. 

Ik ben dus op zoek gegaan naar een vervanger want foto's ga ik zeker maken en met mijn telefoon foto's maken is hetzelfde als vloeken in een kerk, dat doe je niet. Gelukkig was mijn zwager bereid zijn "oude" Nikon Coolpix 100 uit te lenen en vandaag heb ik deze meegenomen om het apparaat uit te proberen. Ik ben in het algemeen tevreden over de foto's en met het apparaat moet ik nog vrienden worden want nog niet alles lukt mij wat ik zou willen.

Vanmorgen uit de nachtdienst gekomen en vanmiddag toch maar een wandeling gemaakt want de rest van de week komt het er waarschijnlijk ook niet van. De tijd begint te dringen want over ruim 3 weken loop ik al in Frankrijk/Spanje. Op de kilometers na zijn de voorbereidingen af en is alles aanwezig, het uiteindelijke gewicht van mijn rugzak zal nu zo uitkomen op 12 kilogram. Als ik helemaal opgetuigd op de weegschaal sta ben ik ruim 17 kg zwaarder dan zonder bepakking en aanverwanten zaken.

Een rondje Krommenie gedaan, Krommenie mijn geboorte dorp en waar ik altijd nog graag kom. Ik had mijn auto voor de katholieke kerk gezet en ben het dorp uitgelopen richting Krommeniedijk om daar via de molen de Woudaap langs het Alkmaardermeer te wandelen naar Uitgeest en via Krommeniedijk, de Ham weer terug naar het dorp. Uit nostalgische overwegingen ben ik door "mijn" oude buurt gewandeld waar ik ben opgegroeid en als je dan daar zo rond loopt komt er wel van alles weer naar boven. In essentie is de buurt niet veranderd, op 1 directe buurvrouw na, zij woont daar al ruim 65 jaar, heb ik niemand kunnen ontdekken die daar nog woont. De buurt is 37 jaar ouder geworden en in mijn tijd was het een jonge nieuwe wijk die nu een andere uitstraling heeft. Met enige weemoed door de straat gelopen en foto's gemaakt, zelfs van de plek, op het einde van de straat, waar ik als jong knulletje bijna ben verdronken

De wandeling zelf was relatief kort 14,1 km maar wel mooi, veel vogels gezien en prachtige Hollandse luchten. Er stond een straffe wind uit het noordoosten die bij het Almaardermeer koud aan voelde, weer van het meer af was het een mooie wandelmiddag. Krommenie blijft toch wel "mijn" dorp!

 

Heiloo - Egmond - Heiloo, 

langs de prachtige bollemvelden en spirituele plaatsen

Maandag 3 april 2017

Na een prachtig weekend was het vandaag helaas heel ander weer, grijs en een beetje kil, pas in de middag kwam de zon door maar toen was de wandeling al voorbij. Dit keer een wandeling langs de bollenvelden rond Egmond/Limmen startend vanuit Heillo, NH. Het is nog wat vroeg in het seizoen om alle bloembollenvelden in bloei te zien en ook het broedseizoen is weer aangebroken dus de kans op omlopen was aanwezig. Vandaag een heel afwisselende wandeling gedaan met natuurlijk de natuur in volle glorie maar er was ook ruimte voor het spirituele. 

Op mijn wandeling kwam ik langs de Abdij van Egmond en daar heb ik in alle rust een kijkje genomen rond het gebouw. De abdijkerk was gesloten maar je mag vrijelijk bewegen op het terrein met inachtneming van de privedomeinen. Het is interessant om te zien wat er zoal nog van een rijk abdijleven over is en dat lijkt ook uit te sterven. 

Weer richting Limmen/Heiloo kwam ik langs de kapel van Onze Lieve Vrouw ter Nood, een bedevaartplaats in Heiloo waar ik als kind met een schoolreisje een keer ben geweest maar nadien eigenlijk nooit weer. Onze Lieve Vrouw ter Nood te Heiloo in Noord-Holland is de grootste Mariale bedevaartplaats in Nederland. De naam Heiloo is een samentrekking van de woorden 'Heilig' en 'Loo'. 'Loo' betekent in Oudnederlands 'bos'. De geschiedenis van het Heiligdom gaat terug tot het eind van de 14e eeuw. In de Genadekapel heb ik een kaars opgestoken ter nagedachtenis aan onze overleden ouders en ook een beetje om mij straks op mijn reis een beetje te beschermen. Als je daar zo loopt, en dat heb ik wel vaker als ik in kerken ben, kom toch het katholieke in mij boven drijven en dan hoort een kaarsje erbij! Hypocriet, misschien wel maar ik heb altijd begrepen dat in ieder mens God aanwezig is en misschien komt die dan naar boven in zo'n omgeving. In de Bedevaartkapel kon ik biechten maar dat heb ik overgeslagen, ik vond het wel leuk om deze kapel nu als volwassenen te zien.

Op 3 km voor het einde kreeg ik flink last van mijn rechter knie, het buigen begon steeds pijnlijker te worden totdat dit niet meer ging en ik met een stijf been mijn laatste kilometers moest afleggen. Ik hoop maar dat dit geen langdurige kwestie wordt want met nog 4 weken voor de boeg is er niet veel ruimte om kwaaltjes te hebben. Misschien een overbelasting? Ik moet het afwachten, nu maar koelen en met een smeerseltje te knie behandelen in de hoop dat het snel weer goed komt. 

Camino café Amsterdam

Donderdag 30 maart 2017

Vanavond weer naar het camino cafe geweest in café Batavia in Amsterdam tegenover het Centraal Station. Ik was op tijd uit mijn werk dus te vroeg voor het cafe maar dat was geen straf want het was heerlijk weer en dan is een wandeling over het Damrak natuurlijk heerlijk ontspannend. Al snel na 17.00 uur liepen de deelnemers binnen en gingen de verhalen over tafel en dat is natuurlijk heerlijk. Het is waar, je zit daar allemaal met 1 doel en dat maakt het zo bijzonder. Beginneling en gevorderde zitten aan 1 tafel en wisselen ervaringen uit. Je krijgt veel info en wat voor jou belangrijk is filtreer je en neem je mee naar huis om daar nog eens alles goed te overwegen. Wat is wijshied vooraf, achteraf is alles heel makkelijk maar daar heb je nu niets aan. Het is mij nu wel duidelijk, ik neem geen stokken mee, regen kan een drama zijn en dan vooral het drogen van de kledij, ik vermoedde al zo iets. Mooie tips gekregen van Jos Pronk over het verblijf in Lourdes, waarvoor dank als het nog steeds actueel is.

Het is mij meer duidelijk geworden dat mijn plan meer dan haalbaar is en de voorbereiding ook niet voor niets is geweest!

1ste "Lente wandeling in herfstsferen".

Maandag 20 maart 2017

Vandaag is dus de lente begonnen en hoewel ik 3/4 van de dag buiten ben geweest heb ik daar niet echt veel van gemerkt, ja het was niet koud!

Weer een dagje gewandeld zoals ik al eerder heb aangekondigd. De wekker ging af op werktijd dus vroeg uit de veren.

Gisteren heb ik mijn rugzak volledig ingepakt met de spullen die ik allemaal mee wil nemen.. Positieve nieuws, hij is niet vol er kan nog meer bij. Negatieve nieuws, hij weegt nu al 13 kg en als je dat om je schouders hangt is dat best veel 😕

Ik wilde gaan wandelen bij Natuurmonumenten in s'-Gravenland, een wandeling van 18km door voornamelijk bosgebied.

Voor vertrek nog even de Buienradar bezocht en we krijgen zeker regen dus daar had ik al op geanticipeerd. In de auto naar Naarden betrok de lucht en werd deze egaal diep grijs. Wat beweegt je dan toch om uit je comfortabele positie te komen en te gaan wandelen in de regen. Minimaal cerebraal enigszins geretardeerd😧.

Bij aankomt begon het al te spatten maar ik wilde het nog even aanzien, wel gezocht naar mijn regenjack waarvan ik zeker wist dat deze in de rugzak gestopt was. Niet gevonden😠, de rugzak om en deze leek nog wel zwaarder dan gisteren.

Zo vroeg in de morgen kom je heel weinig mensen tegen en wandelaars al helemaal niet. Iemand met zijn volle verstand blijft ook gewoon lekker thuis! De wandeling ging prima en hoewel er nog geen blad aan de boom zit is het een mooie wandeling geworden. Je hoort meer vogels dan dat je ze te zien krijgt. Tientallen mezen heb ik wel gezien maar veel andere soorten niet. De route gaat over 8 's-Gravelandse buitenplaatsen die er fraai bijstaan met veel bossen.

Om hier in de regen te gaan wandelen vraagt om enige discipline in Spanje zal dat anders zijn, je moet wel door want anders kom je nooit op je bestemming. Het wandelen met een zware rugzak en het buideltasje wat ik van Tineke Pruiksma heb gekregen is goed bevallen.Een bijkomend voordeel van het tasje is dat het waterflesje binnen handbereik is en ik heb dus aanzienlijk meer gedronken dan op mijn vorige wandelingen. Gaande weg heb ik ook de poncho aangetrokken en het aan trekken van zo'n "regenjas" is nog wel een dingetje. Tijdens het lopen kruipt de jas op waardoor nog de broek nat wordt. Eigenlijk zou je er van die gewichtjes aan moeten klemmen die je ook gebruikt voor je buitentafelkleed.

Ik bespaar jullie een foto van mezelf want de hoed op zich is al dopig en met de poncho erbij is al helemaal schrikken. Ik begrijp wel waarom alle vogels weg vliegen als ik aan kom lopen, ik voel me net een mobiele vogelverschrikker.

We zijn dus weer een stapje dichterbij gekomen, ik moet een dezer dagen ook nog mijn stoel reserveren bij Easy Jet.

Weer thuis was ik best wel nat en hoe makkelijk je alles thuis ophangt en droogt ben ik zeer benieuwd hoe je dat in de herbergen doet? Ik kan me niet voorstellen dat je de kleding binnen kan drogen uiteindelijk ben je niet de enige met dat probleem☺.

Castricum - Egmond aan Zee - Castricum

Vrijdag 17 maart 2017

Castricum - Egmond - Castricum 24,7 km en dit keer niet echt stijf na het wandelen, zou het dan toch echt gaan wennen?

De wandel frequentie moet langzaam omhoog en met nog 7 weken voor de boeg wordt het wel eens tijd om minimaal 2 x per week te gaan wandelen. Veel meer zal het ook wel niet worden want het programma is redelijk bezet naast het werk. Vandaag een gadget uitgeprobeerd, een Solarbank. Ik zat gisteren op mijn werk te kletsen over mijn project en toen kreeg ik van Frieda het aanbod om haar Waka Waka lamp te lenen voor de trip. Laat ik nu van Daniëlle een poosje geleden een super de luxe rugzak hebben gekregen waar oa een Solarbank in zit. Daarnaast zijn er nog meer gadgets in verwerkt die je kunt gebruiken als je naar je werk moet. Deze backpack is helemaal gericht op de moderne mens met Iphone, IPad en alles waar I voor staat, dus helemaal op mijn lijf geschreven☺.

Naast Solarbank zit er ook een geluidsbox in waar ik dus mijn geluidsdrager op kan aansluiten. Nu lijkt mij dat niet echt nodig terwijl ik loop maar leuk is het wel. De soalarbank kent 1 nadeeltje, hij weegt 580 gr en dat is aanzienlijk meer dan de opladers die ik anders mee moet nemen. Komt daarbij dat niet alle op te laden attributen aangesloten kunnen worden dus echt vooruit ga ik er niet op qua gewicht en dat is toch al een dingetje.

Vandaag dus weer lekker gelopen en het was een wisselende dag, begon mooi, 08.00 uur bij Johanna's Hof in Castricum richting de Egmonden betrok de lucht en werd het toch wel erg grijs. In Egmond aan de boulevard koffie gedronken en daarna over het strand richting Castricum waar ze alweer druk bezig waren om alle cabines op het strand te plaatsen voor het aankomende seizoen. Er stond een stevige wind maar gelukkig uit de WNW-hoek dus een beetje schuin van achteren daar ik naar het zuiden liep. Het verbaasde mij toch wel hoeveel mensen er toch nog op strand lopen om lekker een frisse neus te halen. Bij de afslag paal 39 Hazenduin de duinenrij weer over naar Johanna's Hof. Inmiddels was de zon weer gaan schijnen en was het weer heerlijk wandel weer. Even over 14.00 uur weer bij de auto en zat de wandeling erop, weer 24,7 km kunnen bijschrijven aan het totaal dit jaar! 

.

Woerden - Breukelen NS wandeling

Woensdag 8 maart 2017

Afgelopen dinsdag heb ik met collega's van de afdeling waar ik werk, Intensive Care OLVG-West, weer gewandeld, dit doen we 2 x per jaar. We hebben gelopen van Woerden naar Breukelen, een mooie route door het Groene Hart van Holland. De eerste kilometers gaan over het jaagpad langs de Oude Rijn, dat herinnert aan de trekschuitvaart. In het open cultuurlandschap rond het bezienswaardige dorp Kockengen overheerst de rust, nu was het wel maandag en nog vroeg in het "wandelseizoen". Veel weilanden zijn vogelreservaat. Je loopt vooral over graspaden en soms over modderige weggetjes. Kaarsrechte kades, hoe kaarsrecht de wegen en paden zijn, is goed te zien op de topografische kaart die je downloaden van de NS wandelsite. Rechte sloten, soms wel acht meter breed, doorsnijden het gebied en verdelen het land in regelmatige lange stroken.

Het strokenpatroon is ontstaan door landontginning, zo'n 1000 jaar geleden. In die tijd werd het oude veengebied door middel van deze kades beschermd tegen wateroverlast. Deze vorm van verkaveling wordt boerderijstroken of copen genoemd. Het woord 'cope' is in veel plaatsnamen nog terug te vinden, zoals Gerverscop, Heicop, Nieuwkoop. Het was een leuke en redelijk makkelijke wandeling van ruim 18 km. We waren met 12 personen en ondanks de weersvoorspellingen is het een heerlijke wandeldag geworden. Voor- en achteraf bij Van der Valk koffie gedronken en gegeten wat weer een mooie afsluiting van de dag was.

Ik ben de laatste tijd altijd alleen aan het wandelen en het was weer eens goed om te ervaren hoe het is te lopen in een groep. Daar waar ik normaal natuurlijk alles zelf bepaal is nu het groepsgedrag bepalend voor wat we doen. Snelheid, rusten, eten onderweg eigenlijk gaat alles vanzelf zo onderweg. Iemand stelt iets voor en eigenlijk is het altijd goed want er zit helemaal geen druk op wat we aan het doen zijn. Tempo is ook in een groep wandelen iets wat je zelf regelt, wil je sneller dan ga je na verloop loop er iemand ook jou tempo en je wacht toch weer op elkaar. Het grote verschil, zoals ik het ervaar, is dat wanneer ik je alleen loopt je gedachten vaak alle kanten opgaan en je dus aan veel dingen denkt. In een groep is dit heel anders, je loopt naast collega's en praat veel met elkaar. In mijn geval was dit mijn plan om over 54 dagen de Camino Aragones vanuit Lourdes te gaan lopen. Veel enthousiasme en vragen op welke wijze ik dit ga invullen en dat is erg leuk. Natuurlijk ben je zelf enthousiast over wat je wilt gaan doen en dan er over praten maakt het nog leuker en krijgt dan ook steeds meer vorm. Het is natuurlijk niet zo maar hoe meer je er over praat, hoe meer de weg dat je terug krabbelt wordt afgesneden en dat is goed want het delen van je plan met anderen maakt je sterker.

Het mooiste moment van de wandeling was bij Portengen waar de weg was afgesloten. Op de website van de NS stond dit, achteraf gezien, wel aangegeven en er stond ook een bord naast de weg waarop aangegeven stond dat de weg was geblokkeerd maar wij hadden bedacht dat dit bord dan wel op de weg had gestaan. 2 km voor het einde was er dus een echte hindernis, hoge hekken! Er was geen ontkomen aan, terug of over de hekken. Terug was geen optie, dus besloten erover! Albert Kleyn was onze verkenner en ging op onderzoek uit of we ook over het tweede hek konden. Omdat de groep wisselend is samengesteld in menstype gaat de één vlotjes over het hek waarbij we de ander bijna letterlijk erover heen hebben getild. Het mooie was wel dat we het als groep hebben opgelost, het was mooi teamwerk!

Voorzichtige herstart...

Zaterdag 4 maart 2017

Vandaag weer voor de 1ste keer gewandeld na mijn ziekteperiode van ruim 3 weken, vanmorgen even een wandelingetje naar de markt en vanmiddag naar het Noordzeekanaal en terug over het Westerwindpad. Totaal vandaag 16 km en dat voelde ik ook wel vanmiddag een beetje, wat lever je toch snel in als je een poosje niet gelopen hebt. Toch wel weer lekker om zo met "de kop in de wind" te lopen en lekker actief te zijn, nu maar hopen dat het herstel zich mbv de medicatie doorzet en dat we geen terug krijgen als de cortico's straks zijn uitgewerkt. Vanmiddag even bij LIV Outdoor binnen gelopen , wat een drukte. Ik ben er eigenlijk alleen op een door de weekse dag geweest en dan is het stil maar nu was dat wel anders. Gekeken naar micro-vezels handdoek maar deze niet gekocht, moet volgens mij op internet goedkoper kunnen dan €27.95.

Ben even mijn uitgave aan het rangschikken maar dat kan k beter eigenlijk niet doen want als alle bedragen zo onder elkaar staan dan geef je toch ongemerkt veel uit. Ik sta nu al bijna op €1.000.= en dan moet de reis nog beginnen!

.

Vertrouwen!

Dinsdag 14 februari, Valentijnsdag.


Weer een wandeling gemaakt in mijn eentje en dit keer ben ik via de Westzanerdijk, Nauerna, Assendelft-Zuid, Westzaan, Koog-Zaandijk, Wormerveer naar Wormer gewandeld.                                                                                                                       Nabij Westzaan heb ik een voor mij "nieuw" stukje Guisveldpad gelopen wat begint net over de kruising bij de watertoeren en wat eindigt bij het viaduct aan het einde van het Weiver onder de A8. Het was vandaag een prachtige dag, een fris begin maar volop zon en later op de dag werd het aangenaam.                                     Heerlijk lopend in de zon gaan dan wel je gedachten naar het doek van al dit wandelen, Hoe zal het straks gaan als "mijn Camino" loop. Er doemen zich genoeg vragen op in het hoofd. Hoe zal het gaan als je 14 dagen loopt?, Red ik het wel elke dag wandelen?, Hoe zal het gaan met de taal? et etc. Nu zijn dit niet specifiek alleen mijn vragen want als je de blogs/artikelen leest mbt de Camino dan geldt dit voor bijna alle starters. Het antwoord is eigenlijk telkens weer heb vertrouwen!                                                                                                                                                         Vertrouwen was ook het woord dat in een aantal artikelen in de Jacobstaf stond, het orgaan van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob. Oa dat vertrouwen en veiligheid zijn onmisbaar om onderweg tot nieuwe perspectieven te komen. Het vertrouwen dat de thuisblijver moet hebben in de pelgrim die onderweg is. Het vertrouwen in de ander vanuit een Bijbels perspectief en een aantal artikelen mbt vertrouwen.                                                                                                                       Toen ik dit allemaal zo gelezen had was bij mij de vraag aan mezelf, "Heb ik dit ook allemaal zo overwogen?", en ik moet zeggen nee. Misschien redelijk naïef maar niets van dit alles is bij mij opgekomen. Het leek mij gewoon een enorme uitdaging en zonder enige vorm van discussie hebben wij dit besproken en het woord vertrouwen is helemaal niet gevallen. Ik ga er ook blindelings vanuit dat dit vertrouwen er is en alleen maar aan het wankelen gebracht kan worden door alle aspecten eens flink uit te lichten en te vergroten en daarbij allerlei vragen op te roepen die dit vertrouwen kunnen doen laten wankelen.

Ik had in ieder geval voor vandaag wel het vertrouwen dat ik de wandeling zou volbrengen en dat er een lekkere pan met hachee voor ons klaar stond bij Daniëlle! Voor wat betreft Valentijnsdag ben ik vandaag helaas geen bloemist tegen gekomen dus ernstig in gebreke gebleven. Natuurlijk was ik na afloop weer enigszins stijf van lijf en lede maar wat vervelender is dat ik nu voor de tweede keer best wel last heb van mijn stijfheid van mijn voeten. Ook onder de voet, de zgn bal van de voet, die gevoelig aan voelt, lijkt wel "gekneusd". Het helpt wel als ik strakke schoenen aan trek, dan krijgen ze blijkbaar steun en voelt het minder vervelend aan.

Weer op weg naar huis vanuit Womer, met de auto, zagen we een prachtige zonsondergang. Ik kon het niet laten om daar toch een paar foto's van te maken.

.

Eindelijk weer een wandeling!

Maandag 23 januari 2017

Vandaag weer een keer gelopen met mijn nieuwe outfit en ik moet eerlijk zeggen de rugzak zit als gegoten. Een enorm voordeel is de twee zakje die op de heupband zijn aangebracht, je kunt daarin kleine spulletjes in opbergen zoals je telefoon, portemonnee, snoepjes etc. Ik heb voor dit gebruik dus niet mijn rugzak hoeven af te doen. Blijft ook bij deze rugzak een crime om je waterfles te pakken, mij lukt het niet zonder mijn arm uit de kom te draaien. Waar het afgelopen dagen heerlijk was om te wandelen viel dat vandaag dus vies tegen, mistig kil en koud, jammer maar helaas. Het wandelen op zich ging prima en ik heb een rondje van ruim 26 km gedaan door oa het Twiske. Dit blijft toch een mooi gebied om in te wandelen. Op een gegeven moment werd ik vergezeld over een lange afstand door een roodborstje. Telkens vloog het een meter of 20 vooruit om dan weer weg te vliegen als ik op gelijke hoogte was. Als je gelooft in tekens etc dan zal er ongetwijfeld wel een reden voor te bedenken zijn waarom dit zo heeft moeten zijn. Voor mij was het gewoon een speels vogeltje  

Aanschaf backpack etc.

Zondag 22 januari 2017

Een beetje tenen krommend is het wel wat een prachtig weekend hebben we achter de rug, in Egmond aan Zee is deze dagen de halve wandelmarathon gelopen en helaas heb ik daar niet aan kunnen meedoen. Ik heb de wandeling wel ingeladen in mijn Garmin zodat ik deze nog wel kan gaan wandelen aankomende tijd. Vandaag weer een aanschaf gedaan voor mijn reis, we hebben een LoweAlpine Airzone trek + 35-45 rugzak gekocht. Gewicht 1745 gr, gedeeltelijke frontlader, fijne verstelbare riemen en banden, zwart met oranje afzetting. Bij het passen zat de rugzak erg prettig, het was niet de bedoeling dat we deze zouden gaan kopen maar nu we er toch waren en prettig geholpen zijn toch maar aangeschaft anders staan we er over een maand misschien weer. Meteen ook maar een licht gewicht slaapzak van Nomad (Monsoon) van 1100 gr aangeschaft, er was ook een lichtere van 450 gram maar die was €225,= en dat was me nu net iets teveel van het goede. dan maar 650 gr extra "mee torsen" scheelt me ruim €130,=. Er zij natuurlijk grenzen in wat je aanschaft en ervoor betaald, misschien verkeerde zuinigheid maar volgens mij is dat nu niet echt het geval. En waar we uiteindelijk voor op uit gingen een hoed die mij moet gaan beschermen tegen de felle zon als ik daar straks in Spanje loop. Ik ben absoluut geen fan van caps dus werd het een Hatland hoed, geen lichte kleur want dat staat mij minder. Mocht je dus een combinatie tegenkomen van deze artikelen, met de eerder beschreven schoenen, dan is er een gerede kans dat ik dat ben.

't Wil niet echt vlotten......!

Donderdag 19 januari 2017

Het is een beetje treurig gesteld met mijn goede voornemens van dit jaar, ik heb nog niet 1 kilometer afgelegd en dat komt door een aanhoudende virale infectie die inmiddels is gepromoveerd is tot een longontsteking. Hoestend en proestend begeef ik mij door het huis en uiteindelijk ook maar ziek gemeld van het werk afgelopen maandag uit de nachtdienst.  Als de mensen al niet ziek waren van zich zelf werden ze het wel van mij.

Een frisse neus halen betekend nu hoesten en veel fluimen alle kanten op spugen, niet netjes maar wel effectief!

Als een echte peregrino heb ik mij ingeschreven bij het Nederlands Genootschap van Sint Jacob, dit is de vereniging van mensen met belangstelling voor het pelgrimsoord Santiago de Compostella in al zijn aspecten zoals: de apostel Jacobus de Meerder, de kathedraal, de stad, de tocht er naar toe, de kunst en cultuur en de religieuze dimensie, aldus de website.

Het mooie van dit Genootschap is dat (bijna) alle info die je denkt nodig te hebben op hun website staat en of anders wel wordt benoemd in de vele posts die op Facebook gedaan worden op hun groep. Het aardige is dat je als nieuw lid een paspoort krijgt welke je kunt gebruiken tijdens je tocht en waarin de nodige stempels moeten worden verzameld wil je ooit je Compostella krijgen als bewijs van je (laatste 100km) tocht. Dit document heb ik dus afgelopen week binnen gekregen en ook dit maakt dat de reis steeds tastbaarder wordt. Ik heb nu dus 2 van dit soort documenten en kan dus kiezen welke ik ga gebruiken

Dat ik nu minder naar buiten ben geweest heeft wel weer een voordeel dat ik me meer inhoudelijk op de reis aan het voorbereiden ben in de vorm van lezen.

De route die ik wil gaan lopen is er niet 1 welke veel wordt beschreven en dus is het zaak om wat er dan wel is goed te lezen en de tips die daarin worden gegeven tot mij te nemen. In een boekje wat ik heb aangeschaft staat de route, De Camino Aragones, prima beschreven vanaf de Frans/Spaanse grens vanaf Col Somport tot aan de aansluiting op De Camino Frances bij Puenta La Reina. Het eerste deel vanaf Lourdes is het meest onbekende tot dusver.

Tickets geboekt

Vrijdag 6 januari 2017

Een nieuw jaar en meteen maar het voornemen van dit jaar, het lopen van een gedeelte van de Camino Santiago de Compostella, meer invulling gegeven. Ik heb de heen-terugreis geboekt, met de digitale bevestiging zo op je scherm wordt het steeds serieuzer en krijgt het meer vorm.

De heenreis gaar op 3 mei en ik vlieg vanaf Schiphol met Easy Jet op Toulouses om daar de trein te pakken naar Lourdes. De trein moet ik nog boeken of ter plekke kopen, dat laat ik nu nog even in het midden. De terugreis gaat met Iberia op 19 mei plaats vinden, ik vertrek dan vanaf Pamplona met een overstap in Madrid om laat in de avond weer op Schiphol te staan. Ik kan natuurlijk nu helemaal niet zeggen waar mijn reis eindigt dus moet ik ter plekke bekijken hoe ik in Pamplona kom. Als ik het schema bekijk wat wordt aangegeven in de diverse routes zal ik Pamplona niet halen. Het grappige is dat ik van Iberia alles al binnen heb en van Easy Jet kan ik de instapkaart vanaf maart uitprinten. Waarschijnlijk is dat 1 van de reden waarom deze carrier goedkoper is.

Ik heb alle routes ingeladen in mijn Garmin dus eigenlijk kan het niet misgaan. De Garmin is ook een dingetje waarvan veel mensen zeggen dat je dat niet nodig heb maar ik vind het wel prettig iets achter de hand te hebben.

Nu maar weer een keer gaan wandelen want ik heb nog geen kilometer afgelegd dit jaar.

Camino cafe Amsterdam

Vrijdag 30 december 2016

Gisteravond weer naar het Camino café geweest in café Batavia in Amsterdam nabij de St Nicolaas basiliek. Ook nu weer was het gezellig en informatief. Het is nu voor de 2e keer dat ik er ben geweest en als je nu vraagt, wat is er dan zo gezellig en informatief? Dan is dat vooral dat ene doel wat je samen brengt de Camino.         Voor de 1 is dat alles aan info wat je kunt opzuigen en de ander de info die hij aan jou kan geven. Ook nu weer een 15 mensen verdeeld m/v maar wel voornamelijk 50 plus en grijs. Ik heb vooral gesproken met 2 vrouwen die beide voor de eerste keer gaan lopen waarvan er 1 ook vertrekt vanaf Lourdes op ongeveer de zelfde datum als ik. Zij gaat lopen met een vriendin maar ze hebben de afspraak dat ze niet de hele route gelijk op gaan lopen. De ander wil net als ik een bepaalde tijd gaan lopen en wel de Camino del Norte.                                                                                               Waar heb je het dan over die 2uur dat je zo zit te kletsen met voor jou wild vreemde? Natuurlijk gaat het over alles wat met het wandelen te maken heeft, train je al? Hoe lang loop je? Wat zijn je wandel afstanden? Met of zonder bepakking etc, etc. Natuurlijk slurp je alle info op die je van ervaringsdeskundigen kunt oppikken, uit eindelijk zijn dat je voorlopers, zij hebben het al gedaan en de Camino overwonnen, de helden☺! Ook nu kwam weer even je bepakking ter spraken, hoe lichter hoe beter maar dan toch weer dat fototoestel. Ook nu meenemen, je krijgt spijt en natuurlijk is dat zo zeker als ik bedenk wat voor mooie foto's ik afgelopen week heb gemaakt van de zilver reiger. Ik vind het ook bijzonder om te vernemen op welke wijze mensen aan zo'n onderneming beginnen. Zelf ben ik redelijk in "controle" en wil graag alles geregeld hebben, het is niet zo dat er geen verrassingen mogen plaats vinden maar niet met betrekking tot planning en uitvoering. Wat zich onderweg allemaal afspeelt is toch het grote ontdekken. Een van de dames staat wel erg makkelijk in de situatie, niets lijkt een dingetje te zijn en waar ze uitkomt maakt niets uit. De route is wel enigszins bepaald maar als we fout gaan dan is dat ook prima. Tijd is geen factor en het enige wat een dingetje is dat zij al die tijd haar hond niet ziet en dat is eigenlijk haar grootste zorg. Want zorgt haar man wel goed voor hem en gaat hij op tijd een rondje lopen met de hond. Wel heel ontspannen als je zo kunt vertrekken, naar ik begrepen heb is de vriendin eigenlijk het tegenovergestelde waarschijnlijk zal dat op sommige momenten wel enige wrijving geven.

Afgelopen week bekeken op welke wijze ik nu het beste de reis kan aanvangen en beëindigen. Ik denk dat het een enkele vliegreis wordt op Toulouse en vandaar met de trein naar Lourdes. De terugreis gaat denk ik nu over Pamplona, Madrid en Amsterdam met het vliegtuig. Ik loop toch al in Spanje en om vandaar uit weer terug te gaan naar Toulouse is toch wel erg omslachtig. De dagen vallen alleen niet allemaal binnen de door mij aangevraagde vakantieperiode dus heb ik verzocht om deze met een paar dagen te verlengen. Zodra ik de definitieve bevestiging heb van mijn vakantie ga ik de vluchten boeken.


Trekvogelpad door Waterland


Dinsdag 27 december 2016

Vandaag de geneugten van de kerstdagen proberen te verwerken met een prachtige wandeling door Waterland.

In het donker parkeerde ik mijn auto in Landsmeer om vandaar te beginnen aan de 5e etappe van het Trekvogelpad. Nu is het lopen van een Trekvogelpad in de winter nu niet echt een aanrader gebleken tot dusver, veel vogels zijn zoals de naam van het pad al aan geeft vertrokken. Nu dus door Waterland wat in de andere seizoenen een wel eldorado voor vogels is. Het pad bestaat voor 100% uit asfalt en is dus meer dan goed te belopen, 1 waterhindernis bij Het Schouw die we genomen hebben met het pont over het kanaal. Na Landsmeer komen we een monument tegen wat ons herinnert aan het neerstorten van een Wellington bommenwerper op 29 september 1941 in de 2e wereldoorlog op die plaats. De zon komt langzaam op als we met het pont het kanaal oversteken en richting Broek in Waterland gaan. Het is weer een prachtige dag voor een wandeling en dus dubbel genieten, Broek in Waterland is een prachtig dorp met schitterende huizen in oude staat. Ook hier worden de toeristen in busjes aan het water afgezet om daar 5 minuten te mogen kijken en zo een "indruk" van Broek in Waterland te hebben. Vanaf Broek richting Zuiderwoude, waar ik tot voor vandaag nog niet eerder van gehoord had. Je loopt hier toch wel in het hart van Waterland en het is werkelijk een prachtig gezicht zo mooi als een polderlandschap kan zijn. In het gebied wat beheerd wordt door Natuurmonumenten heb ik een poosje staan kijken hoe een grote zilver reiger op zoek was naar eten. In de tijd dat ik stond te kijken heeft hij 2 vissen weten te bemachtigen, een heel mooi gezicht hoe gracieus de vogel door het water glijdt en als een roofdier zijn prooi opjaagt om deze uiteindelijk in 2 a 3 bewegingen in de keel te laten glijden. Echt genieten is er niet bij van zo'n maaltje.

Op de Poppendammergouw kwam ik te lopen onder duizenden ganzen die over mij vlogen om in een ander weiland verder te fourageren. Via Zunderdorp weer richting het Schouw om daar weer het pont te nemen en via dezelfde weg weer naar Landsmeer gewandeld.

Vandaag een heerlijke wandeldag gemaakt maar weinig wandelaars tegen gekomen, wel veel fietsers die lekker warm waren aangekleed want met een temperatuur van ongeveer 10 gr Cel en een beetje wind voelt het als snel kouder aan. Vooral het gedeelte na Broek in Waterland vond ik mooi om te lopen. Natuurlijk aan het einde van de wandeling weer een blaar opgelopen maar dit keer viel de stijfheid me mee. Niet dat alles nog lekker soepel was maar die erge stijfheid van vorige keren was niet aanwezig. Ik kon meteen weer aan het spel deelnemen want de kleinkinderen waren gekomen die een nachtje blijven slapen en morgen bij ons zijn om dat we iedere woensdag de oppas hebben.



En het pontje vaarde niet..........


Maandag 19 december 2016

Vandaag weer een prachtige polderwandeling gemaakt. Het was de bedoeling om de 3e etappe van het Trekvogelpad te lopen naar Graft - de Rijp maar nu vanuit Zaandam waar het pad door het Jagersveld loopt.

Weer om 08.00 uur de deur uit, het was nog donker, de schooljeugd was massaal op de fiets richting de diverse scholen toen ik de eerste stappen zette. Richting Kogerveld en daar aan het eind het Jagersveld in richting het Kalf waar we op het einde de Kalverringdijk nemen. Bij de Amerikaanse watermolen kwam de zon op en dit gaf prachtig plaatjes.

Weer verder richting Wormer langs de ijsbaan en 't Zwet. Alles staat keurig aangegeven middels de wit/rode signaleringsstickers op allerlei palen en borden. Ik kwam langs de Poelboerderij en hier stond de deur open en heb ik een kopje koffie genomen en 15 minuten gerust. Weer verder, het was nog steeds een prachtige dag met een flauw zonnetje maar geen wind en een temperatuur van ongeveer 7 - 9 gr. Cel. Op weg naar Spijkerboor via Oost-Knollendam kwam ik een klein kerfhof tegen, prachtig gelegen aan het beging van het dorp met het polderlandschap op de achtergrond.

Verder langs het kanaal en de boerderijen kwam ik rond 12.00 uur aan in Spijkerboor. Hier heb in een boterham genomen en overlegd hoe nu verder want het pontje vaarde niet dus kon ik ook niet in Graft komen. Omlopen is geen optie dus richting Alkmaar langs het Noord-Hollandsenkanaal en halverwege richting De Woude om bij de weg weer richting Wormerveer te gaan. Dit stuk is niet leuk want je loopt over het fietspad met de auto die langsrazen op enkele meters van je. Speciaal als er een vrachtwagen langskomt krijg je een klap van de rijwind. Weer in Wormerveer heb ik Willy gebeld die mij heeft opgehaald na 30.8 km en bijna 7 uur op pad geweest te zijn.

Hoewel het vandaag weer een prachtige wandeldag was ben ik erg weinig wandelaars tegen gekomen, misschien is maandag toch niet de dag om erop uit te gaan.

Ik had vandaag minder aan gewicht meegenomen dan op mijn vorige tochten, ik had 3 kg eruit gelaten. Ik kan niet zeggen dat ik in de avond minder stijf was dan voorheen. Ik moet misschien mijn loopschema gaan aanpassen, minder ver en frequenter maar in dat laatste ligt ook meteen de angel want waar haal ik de tijd vandaan?

Voor wat betreft mijn fototoestel ben ik er ook nog niet uit. Stond ik van de week met Arjen te praten en die voedde mijn gevoel nog een beetje meet door te stellen dat als ik mijn toestel thuis zou laten ik er spijt van zou krijgen. Natuurlijk was dat een terechte opmerking maar ook een die mij meteen weer van mijn plan afbracht om het toestel idd thuis te laten. Ben er dus duidelijk nog niet uit.


Soms zit het mee en soms..........

Woensdag 14 december 2016

Soms is het zo'n dag dat je haast al zeker weet dat het die dag het niet gaat worden en gisteren was zo'n dag.

De wekker ging al vroeg en bij het verlaten van het huis stond ik in het decor van de hele dag, toen nog donker maar al wel vochtig, geen regen, mistig en een beetje mistroostig. Ik had nog helemaal niet naar buiten gekeken in mijn voorbereidingen dus de eerste aanblik van de dag viel tegen. Op pad, een wandeling uitgeschreven die mij in Wormer deed uitkomen want mijn kleinkind Christiaan moest worden opgehaald van school.

Bij de rotonde in Zaandam wilde ik een foto nemen van het ontwaken van een donker Zaandam en terwijl ik aan het scherpstellen was verscheen er een werkauto van de gemeente in mijn beeld die zeker dacht dat het om hen ging want hij bleef rustig staan. Ik een paar meter verplaatst en net toen ik wilde afdrukken verscheen de auto weer in beeld, vast om mij te pesten! Uiteindelijk toch de foto gemaakt maar de toon voor de dag was wel een beetje gezet.

Ik richting Oostzaan en bij de Zee-en ijdijk liep ik verkeerd. Ik ging het nieuwe fietspad op dat leidde naar Amsterdam-Noord waar ik helemaal niet moest zijn, ik weer terug naar de Kolkweg in Oostzaan. Een kleine omweg die mij zeker 3/4 uur heeft gekost en dat terwijl de Garmin om mij rugzak aangaf dat ik verkeerd ging maar mijn nieuwsgierigheid won het van mijn oorspronkelijk plan.

Ik weer het Twiske in op een route die ik een paar weken geleden ook gelopen heb op een paar afwijkingen na. Ik had na een aantal kilometers al het gevoel dat het niet lekker ging, last van mijn lies en een druk op mijn heupen/bekken die ik eerder niet zo ervaren heb. In het Twiske werd de omgeving nog triester, een dikkere nevel, niemand die ik tegen kwam zelfs geen fietsers laat staan wandelaars op een enkeling na die zijn hond uitliet. Om 11.30 uur heb ik een boterham gegeten in een bushokje in Purmerland en een beetje uitgerust maar ook dat beviel me eigenlijk niet. Nadat ik me weer had "opgetuigd" duurde het wel een kilometer of meer eer ik weer in mijn ritme kwam. Ik had het gevoel of ik in die rustpauze 10 jaar ouder was geworden, als een krant kwam ik vooruit. Weer richting Wormer kwam ik in Jisp aan en daar had ik echt gehoopt dat er een bekende zou zijn die mij spontaan een lift had aangeboden naar Wormer, ik was gewoon bekaf! Ik moest nog maar een kilometer of 8. Natuurlijk had ik kunnen bellen maar dat was nu net een stap te ver, het laatste stuk kwam ik voor mij gevoel niet vooruit en mijn snelheid daalde uiteindelijk toen ik bijna het huis van Daniëlle bereikt had tot 3,8 km/u. Ik was blij dat ik er was en ben op de bank geploft moe en stijf, ik lag 's avonds om 20.15 uur in bed wat helemaal niets voor mij is. Misschien een beginnend griepje onder de lede?

Mijn ronde van vandaag heeft mij 32,3 km gebracht en dat terwijl ik bedacht had om er 26 te gaan lopen.

Vorige week heb ik mijn credential del peregrino binnen gekregen welke ik had aangevraagd bij de kathedraal van Santiago plus drie schelpjes. Het is een heus document met alle routes die men kan lopen in Spanje om in Santiago te eindigen. Plaats voor 46 stempels en een grote plaats voor wat is mij nog niet duidelijk. Nu nog het echte werk want hij moet uiteindelijk wel gevuld worden.


Starten in Lourdes

Donderdag 7 december 2016

Nu de eerste verhalen op dit blog staan die ik al eerder had genoteerd, heb ik de afgelopen tijd niet stil gezeten met mijn voorbereidingen.

Om te beginnen heb ik besloten om mijn Camino te beginnen in Lourdes na een tip die ik had gekregen toen ik in Amsterdam in het maandelijks Camino café was ter informatie. Het werkt heel aanstekelijk, en zeker voor een beginner van mijn formaat, als er mensen zijn die je alle in-en-outs van de Camino kunnen vertellen. Nog enthousiaster dan ik al was kwam ik die avond weer thuis en was mijn plan nog meer gevormd. Nu verder uitzoeken wat en hoe daar te komen.

Waarom beginnen in Lourdes? Ik wil de Camino Aragones gaan lopen omdat het mij prachtig lijkt om een stuk door de Pyreneeën te gaan lopen. Deze route is wel iets langer dan de route die aanvangt in Saint Jean Pied de Port maar sluit later aan op de route Camino Frances . De route wordt natuurlijk nog langer als je dan in Lourdes gaat beginnen echter voor mij maakt dit niet uit want ik kan toch niet de hele route lopen.

Omdat ik nog arbeidzaam ben wil ik niet al mijn vakantiedagen opmaken voor deze reis. Er moeten er ook nog een aantal over blijven om met mijn vrouw op vakantie te kunnen. Ik heb besloten om 14 dagen te gaan wandelen en dat kost me dan ongeveer met voor- en nazorg ongeveer 18 dagen in totaal.

Wanneer ga ik dan vertrekken? Omdat mijn vrouw eind april jarig is wil ik na haar verjaardag afreizen en dacht aan 30 april 2017, of dit ook de werkelijke datum wordt hangt nog van een aantal andere zaken af. Krijgt dus nog een vervolg.

Op mijn trainingstochten is het mij wel duidelijk geworden dat ik me wel bewust moet zijn van wat ik allemaal mee wil nemen op mijn reis. Natuurlijk wordt je daar aan alle kanten voor gewaarschuwd, Less is More maar er zijn toch wel een aantal dingen die ik echt mee wil nemen zoals daar zijn mijn fotocamera en lens. Eigenlijk moet ik dat niet willen want alleen die twee al zijn bij elkaar bijna 2 kilo! Een kleine camera weegt 400 gr en met een beetje zoom bereik heb je al snel grammetjes gewonnen. Hoe moeilijk kwalitatief is er wel een verschil.

Trekvogelpad vanuit Bergen

Maandag 5 december 2016

Vandaag voor de verandering niet een ZaanStep maar een start vanuit een andere plaats nl Bergen aan Zee, hoe dat zo? Om kilometers te maken wil ik minstens 30 km of meer wandelen met een uiterste van 35 km op een dag. Als ik dit vanuit huis wil doen kom ik telkens op de vaste routes uit en dat is niet leuk. Gezocht en gevonden, het Trekvogelpad, aanvang in Bergen aan Zee en eindigend in Enschede. Nu zal ik daar waarschijnlijk nooit aankomen maar het is wel een leuke uitdaging. Nu zijn de etappes van deze wandeling ook gelimiteerd tot 17 - 23 km dus heb de eerste twee etappes gecombineerd. Van Bergen aan Zee tot Alkmaar en van Alkmaar tot in Graft. Ik had geen behoefte om in de binnenstad van Alkmaar te lopen dus heb ik een stuk afgesneden waar de 1ste etappe weer terug naar de binnenstad gaat. Bij de ijsbaan van Heiloo ben ik om de baan heen gelopen en via de Nijenburgerweg de Kennemerstraatweg overstekend kom je uit bij een oversteek over de A9 en van hier kom je op het industrieterrein Boekelermeerpolder. Hier doorlopen tot je op een fiets/wandelpad uitkomt wat naar het zuiden gaat en hier zien we weer de signalering van het Trekvogelpad.

Mijn wekker ging om 06.15 uur want ik wilde de trein van 07.24 uur naar Castricum hebben vanaf Zaandam. Ik had alles al klaar gezet dus was het vanmorgen alleen een kwestie van aankleden, kopje koffie plus een ontbijtkoekje en op naar de trein. Om 07.00 uur de deur uit het was natuurlijk nog donker en het had licht gevroren maar er stond niet veel wind en het was niet echt koud. Op het station wilde mijn OV kaart niet in-of uitscannen dus naar de ticketverkoop. Daar heeft een mevrouw mij aangemeld voor reizen met de 2e klas. Weer terug naar het perron kwam de trein er net aan. Instappen en op weg naar Castricum. Bij Krommenie bedacht ik me dat ik vergeten was in te checken, ik reed zwart en dat beviel me totaal niet. Ik Begon me onmiddellijk schuldig te voelen en bij elke deurbeweging kijken of het niet de conducteur was. Gelukkig duurde de reis niet lang en stond in voor ik het wist op het perron in Castricum. Zwart gereden maar niet minder comfortabel. 

De bus naar Egmond aan de Hoef stond al klaar en nadat ik nu wel had ingecheckt duurde het nog even voordat hij vertrok. Een boemeltje door Castricum, Bakkum, Egmond Binnen en bij Egmond aan de Hoef eruit overstappen op de buurtbus naar Camperduin die mij naar Bergen aan Zee zou brengen. Ik moest hier wel ongeveer 18 minuten wachten en hier was geen verwarming want een bushokje om 08.10 uur in de morgen is niet echt comfortabel, gelukkig stond er geen wind dus dat viel weer mee. Vanaf hier had ik wel een prachtig zicht op alle vliegtuigen die voorsorteerden om uiteindelijk op Schiphol te landen. De buurtbus was keurig op tijd maar de chauffeur zag mij wat laat omdat alle ramen van zijn bus nog vol met ijs zaten. Het was de eerste keer dat hij in deze nieuwe bus reed en er was zelfs nog geen ijskrabber aanwezig in de bus en de chauffeur kende de bus onvoldoende om alles goed geregeld te hebben. Ik kon gelukkig op het einde wel uitchecken, overigens een heel vriendelijke man die mij afzette in Bergen aan Zee. 

Inmiddels was het licht geworden en steeg ze zon voorzichtig op boven de horizon. Zoekend naar het beginpunt was ik van mening dat het eerste gedeelte over het strand ging. Het was een prachtige morgen, bijna niemand op het strand, geen wind een opkomende zon en een heel kalme zee, werkelijk heel mooi. Komt daar bij dat het zand bevroren was dus lag er een laag rijp op het zand wat een heel mooi gezicht gaf. Na ongeveer 2 kilometer over het strand gelopen te hebben ben ik de duinen over gegaan en kwam terecht op een aangegeven route. Ik liep de zon te gemoed dus veel zon in mijn gezicht, soms wel een beetje vervelend omdat de zon zo laag staat zie je soms niets. Op een gegeven moment zag ik een paard op een duin staan afgetekend tegen het licht van de zon, werkelijk prachtig! Weer verder kwam ik een hele kudde paarden tegen, ik denk dat het er ongeveer 15 a 20 waren. Vooral het wandelen in het duingebied was een heel mooie ervaring vandaag. Ik kan wel de hele route gaan beschrijven maar dan wordt het saai. Ik ben wel een aantal keren fout gelopen maar dankzij mijn Garmin kwam ik toch weer op het juiste pad terecht. Ik heb onderweg weinig gegeten anders wat ik had meegenomen van huis. Je komt wel door dorpjes maar op maandag is veel gesloten. Ik heb wel mooie foto's kunnen maken waarbij het natuurlijk een prachtige dag was en met de zon in de rug krijg je prachtige plaatjes hoewel niet alles lukt natuurlijk.

Ik had vandaag wel weer veel problemen met mijn apparatuur, gelijk vorige week viel mijn telefoon weer 2 x uit, Ik moet een nieuwe accu laten plaatsen want deze houdt het geen 4 uur meer vol. Tevens had ik erg veel problemen om mijn camera los te koppelen van de PD camerahouder, Regelmatig heb ik dit ding verkettert, thuis maar meteen W-D40 er over gespoten en nu lijkt het weer goed e werken. Het blijft ook een dingetje om de gegevens uit de Garmin te halen maar uiteindelijk lukt het dan wel weer. Vandaag een heerlijke wandeling gemaakt die eindigde nabij Graft alwaar Willy mij gelukkig heeft opgehaald. Uiteindelijk 33 km gelopen, een record voor het moment!

Ik was de avond weer goed stijf en vraag me ook af of het niet allemaal iets te enthousiast is wat ik zo onderneem. Misschien iets minder gewicht in de rugzak de volgende keer want vandaag was het weer ruim 13 kg. Tevens had ik weer een blaar onder mijn rechter voet, ik had niets gemerkt. 


2e Twiskewandeling

Maandag 28 november 2016

Vandaag weer een dagwandeling gemaakt ZaanSteps 6 en dit keer heb ik mij de hele dag in het Twiske opgehouden het is een wandeling van ruim 7 uur geworden en ik heb dit keer 31,6 km afgelegd.

Ik had uit jet ziekenhuis 4 liter infuusvloeistof meegenomen ter verzwaring van de rugzak en met de standaard spullen die ik mee neem was de rukzak ruim 10 kg zwaar en dat merkte ik wel. Zeker het eerste half uur had ik het gevoel dat het wel erg zwaar was en ik twijfelde wel aan het slagen van deze dag. Na verloop begonnen de benen te wennen aan het gewicht en nam het gevoel af om niet echt meer terug te keren. Ik heb het Twiske weer benaderd langs de Hoornselijn, natuurlijk had ik weer mijn telefoon aan voor de route maar ook nu ging dat ding weer uit ondanks het feit dat ik hem aan een powerstation had aangesloten maar daar zat een schakelaar aan. Bij het vastmaken van de rugzak was de schakelaar uit gezet en was de telefoon leeggelopen en uitgeschakeld, weg route. Ik had vlak daarvoor nog gekeken want ik had geluncht om even over 13.00 uur. Op dat moment had ik 19.7 km gelopen dus dat wist ik nog wel te herinneren later. Ik was vanmorgen al om 09.00 uur de deur uitgegaan en het was een prachtige dag, de zon heeft de hele dag geschenen, het was koud maar er stond geen wind dus was het heerlijk wandelweer. Ik heb me dan ook bijzonder goed vermaakt. Op mijn weg door het Twiske kwam ik Rob van Berghe tegen en we hebben even staan praten. Rob is Rob en veranderd voor geen cent. Inmiddels gepensioneerd geniet hij van de dagen waarbij hij nog steeds veel fietst. Toevallig had Dennis zijn wedstrijd bij de Kraaien vet L gisteren gefloten tot zijn tevredenheid. Na diversen omzwervingen was ik even over 16.00 uur weer terug in de Mauvestraat, heerlijk gelopen maar dit keer wel vermoeid en met een blaar onder de rechter voet.


Pitstop

Maandag 21 november 2016

Vandaag weer gelopen, het is mijn enige vrije dag van deze week dus het moest er wel van komen hoewel de weersvooruitzichten nu niet bepaald gunstig waren. Achteraf heb ik nauwelijks een spat regen gehad dus dat was wel geluk hebben want eenmaal weer thuis begon het te regenen. Afgelopen donderdag bij de Lidl een jack gekocht om te wandelen, een zgn. softshell jack, dit zou moeten ademen en dus transpiratie uitademen. Vandaag een mooi moment om dit jack uit te proberen, ik moet zeggen dat het wel comfortabel zat en zeker niet koud was. Het was wandelweer, wel was mijn overhemd drijfnat dus misschien was dat overhemd niet zo'n goed idee want samen kan het niet zo veel "ademen" als dat ik transpireer. 

Weer op pad dus en dit keer hier in de "buurt", via het Westwindpad naar de Westzanerdijk tot in Nauerna waar ik richting de wateroren liep. Van daaruit naar Assendelft en bij de Delft achterlangs tot aan het Zaandammerpad waar ik naar de Dorpstraat liep om die richting het zuiden uit te lopen naar het Pont Buitenhuizen. Daar weer richting Nauerna en vis de Kanaaldijk kwam ik weer uit bij Stormhoek waar ik even bij LIV Outdoor ben binnen gelopen om van daaruit weer naar huis te gaan. Dit keer geen mooi fotomoment van d route omdat mij batterij van de telefoon het weer had opgegeven voor ik er erg in had. De Garmin leerde mij dat ik 31,5 km heb gelopen, ik heb gelopen van 10.00 tot 16.30 uur.

Ik heb weer lekker gelopen en ik heb minder last van voet gehad dan vorige week. Ik heb de rugzak gewogen en hij bleek 8 kg te wegen, niet genoeg dus voor de Camino want dan mag er nog wel wat bij want ik heb natuurlijk niet alles bij mij wat ik mee zou willen nemen. Nu bestaat het hoofdzakelijk uit apparatuur maar dat wil ik eigenlijk ook wel meenemen. Ik moet dus maar eens uitzoeken wat ik allemaal mee wil nemen en dat gewicht in mijn rugzak stoppen in mijn trainingsrondjes. 

Vandaag heb ik ook mijn camera meegenomen om eens uit te proberen wat ik er van maak. Ik heb gemerkt dat ik niet veel film maar dat zal misschien in Spanje wel anders zijn. 

Toch nog even een anekdote van hedenmorgen noteren wat was het geval? Terwijl ik op de Westzanerdijk liep moest ik weer eens enorm "poepen". Ik liep daar op de dijk duidelijk in het zicht van iedereen en in de verste verte natuurlijk geen bosschages of iets dergelijks om mij achter te verschuilen om toch van die hinderlijke "last" af te komen. Gelukkig kwam het restaurant de Aziatische Wereldkeuken in beeld en daar was mijn hoop op gevestigd maar helaas op maandag was alles gesloten en het was er wel erg stil. Toch stonden er twee auto's geparkeerd nabij het restaurant dus toch maar proberen, niet geschoten is altijd mis maar welke deur ik ook aanraakte alles was op slot. Om het hele gebouw gelopen maar niets was open tot ik bij een soort poortdeur kwam die open was en toegang gaf tot een erf waar een schuurdeur open stond. Op dit erfje kwam ook een restaurant deur uit en na een voorzichtige poging ging de deur open en stond ik het restaurant in. Ik roepen "is daar iemand" en dat bleef ik maar herhalen tegelijkertijd het restaurant betredend. Ik zag bordjes toilet en dat gaf mij meer moed om toch maar door te gaan in een uigestorven restaurant en maar blijven roepen. Bij de toiletten aangekomen nog steeds niemand te horen of te zien. Ik mijn rugzak afgedaan en zodanig neergezet dat de deur open bleef want het licht wilde niet branden dus moest ik het doen met enige lichtval vanuit het restaurant en dat was niet veel. Ik op het toilet in het donker en op de tast mijn behoefte gedaan en dat duurde niet lang want het was net alsof de sluizen open gingen in 1 keer was alles geloosd. Toen in het donker de billen afvegen maar het toiletpapier wilde niet echt meewerken dus mijn washandjes gepakt die ik bij mij draag in de rugzak voor het geval dat. Dat kwam nu bijzonder goed van pas en met een grote natte veeg was alles weer schoon en kon ik de boel weer reorganiseren. Weer alles aan kon ik mij weer terug trekken uit het restaurant, weer buiten nog een aantal keren omgedraaid. Stel je voor dat er camera's hadden gehangen die mijn insluipactie hadden geregistreerd, dan kon er wel eens een soort beveiliging achter mij aankomen. Gelukkig niets van dat al en kon ik enorm opgelucht, dubbel dus, mijn weg weer vervolgen. 

1ste Twiske wandeling

Dinsdag 14 november 2016

Vandaag weer een stuk gewandeld, doel was om de 30 km aan te tikken, helaas is dat net niet gehaald. Ben blijven steken op 28,5 km. Vandaag beloofde nu niet bepaald een mooie wandeldag te worden maar dat heeft mij niet weerhouden om toch te gaan. Dit maal naar Wormer via het Twiske, Purmerland, Jisp en bij Daniëlle beland. Totaal tijd 5 uur en 46 minuten, een aardig gemiddelde. Ik begon weer niet lekker met mijn linker been, je voelde aan de spieren en pezen dat ze in een bepaalde richting werden gestuurd. Elke stap voelde ik. Na ongeveer 2 km moest ik door mijn knieën voor een foto en toen ik weer opstond was het gevoel verdwenen. Ik had mijn rode rugzak gevuld met spullen om te wennen aan het gewicht, ik wil in aanvang even niet maximaal het gewicht gebruiken maar een start is gemaakt. Doordat ik een grotere rukzak had kon ik ook mijn fotocamera meenemen en die aan de band bevestigd. Ik moet zeggen je merkt er heel weinig van en het pakken van het toestel gaat ook vrij makkelijk.

Zo rond 12.20 uur begon het te motregenen en ik was in het Twiske, regenkleding aangetrokken, fototoestel in de rugzak en meteen gegeten. Ongeveer 15 minuten gepauzeerd en weer verder, het is ongemakkelijk om te lopen met de kleding. Het is vooral onhandig als je iets wilt pakken, je handen zijn nat en alles wordt vochtig en laat zich niet zo makkelijk gebruiken. Het heeft tot ongeveer 15.00 uur ge(mot)regent en daarna was het droog. Ik liep toen net achterin Wormer. Ik heb het niet rottig gevonden om in de (mot)regen te wandelen en heb ook geen moment overwogen om te bellen zodat ze me konden ophalen. Toen ik bij Daniëlle aan kwam waren ze naar de bibliotheek maar gelukkig kwam Karin net aanrijden, zij hebben een sleutel, Karin liet mij binnen, Even op de bank gelegen want ik was toch wel vermoeid en had weer een prikkelend gevoel onder mijn linker voet, gelukkig bleek er geen laar te zijn ontstaan. Bij het uitkleden was mijn broek toch wel nat en zo ook mijn fleeze vest zo zelfs dat ik deze thuis te drogen heb opgehangen. Ik moet zeggen dat ik na deze wandeling meer spierpijn gehad heb dan de vorige wandeling van 28 km, dit zou wel eens kunnen komen van het gewicht van de rugzak. Dit geeft toch wel een extra spierbelasting 

Maandag 13 november 2016

Vanmiddag weer een aanschaf gedaan voor mijn Camino nl een opblaasbaar kussen, doppen voor de Leki stokken, een poncho en weer een paar sokken. De prijs van dit geheel was €105.90, Willy was mee en zij begint nu al te "zeuren" over de kosten die deze trip met zich mee gaat brengen. Tevens gekeken naar een slaapzak, eventuele rugzak en kleding, dit alles krijgt nog een vervolg want het seizoen is nu voorbij en alleen de restanten hangen nog in de winkel.

De laatste dagen gekeken naar YouTube filmpjes over de Camino en dat geeft steeds meer zin om zelf te gaan wandelen.

Sint Maartenwandeling

Vrijdag 11 november 2016

Vanmiddag een "korte" wandeling gemaakt naar Wormer, het is vandaag Sint Maarten en dan mogen de kinderen met een zelf gemaakte lampion langs de deuren gaan om na het zingen van een liedje een soepje te ontvangen. Nu zijn mijn kleinkinderen nog in de leeftijd van 2 en 4 jaar dus daar wil je bij zijn, dus op naar Wormer via een kleine omweg. Eigenlijk ging het lopen best goed en stapte ik er lustig op los. Toch bemerk ik bij mezelf nog dat het teveel een prestatietocht is en niet een wandeling om lekker te genieten. Misschien komt dat later wel als het wandelen meer een "tweede natuur" is geworden maar dat is het nu nog niet. In grote lijnen dezelfde wandeling gemaakt als eerder maar nu via een kleine omweg.

De foto is gemaakt naast de A7 kijkend op de polder vlakbij knooppunt Zaandam richting Purmerend.

De eerste 30-er

Maandag 7 november 2016

Vandaag weer een trainingswandeling gemaakt. Het is mijn enige dag deze week waarin ik kan lopen dus we gaan ervoor! Buienradar gaf aan dat er nog een regenbui zo rond 10.30 uur zou vallen aar dat bleek loos alarm te zijn. Dit keer bewust andere kleren aangetrokken, 1 T-shirt met lange mouwen, een fleeze vest en daarover mijn regenjasje, laagjes dus. Ik vertrok even na 10.30 uur na 2 koppen koffie en een plak ontbijtkoek richting het Westwindpad aan de rand van de bebouwing van Zaandam en Koog aan de Zaan. Via Westzaan naar Krommenie langs de N en via de Vaartdijk langs de Nauernaartse vaart naar Krommeniedijk,. Bij het kerkje rechts richting Uitgeest maar bij het fort Krommeniedijk naar links richting Busch en Dam. Provinciale weg en spoorweg oversteken om door te gaan naar de Communicatieweg in Assendelft vlakbij de golfbaan van Heemskerk. Daar linksaf naar Assendelft en rechtdoor naar Westzaan om uiteindelijk uit te komen op de Guisweg, via Westerwatering, Koog-Bloemwijk weer naar huis. Om 16.15 uur was ik weer binnen, ruim 27,4 km gelopen toch iets meer dan ik gedacht had en mogelijk ook iets te enthousiast voor de 2e keer.

Eigenlijk ging het best goed allemaal, ik heb een redelijk gemiddeld tempo gelopen met weinig rustmomenten. Het was ook eigenlijk niet echt lekker wat temperatuur betreft ongeveer 6 - 8 gr Cel. Niet koud en zeker goed om te wandelen maar stilzitten is niet echt lekker. Onderweg een Engelse tegen gekomen die aan het fietsen was naar Denemarken. Ze staand aan de kant met een merel in haar hand die tegen het raam aan was gevlogen en die ze even tot rust wilde laten komen. We hebben even staan praten en hierin vertelde ik dat ik aan het trainen was voor de Camino, het bleek dat zij die vorig jaar had gelopen vanaf Saint Jean Pied de Port in Frankrijk naar Santiago. Toch wel bijzonder zo op een weggetje in Krommeniedijk bij ons afscheid wenste zij mij een Buen Camino, eigenlijk heel bijzonder dat zij de eerste is die mij dat wenst. Zelf heeft zij daar helemaal geen weet van maar ik vind het wel leuk!

Bij de Communicatieweg in Assendelft werd ik aangesproken door een jonge vrouw die met een dementerende man aan het wandelen was maar die wilde niet meer luisteren en was erg boos. Tot overmaat van ramp liep hij de verkeerde kant op en dus verder weg van de zorgboerderij waar hij in de dagopvang zat. Of ik misschien wilde proberen om hem weer enigszins rustig te krijgen, vreemde ogen dwingen etc. Ook door mij wilde hij niet gecorrigeerd worden en hij bleef stug doorlopen richting Assendelft. Ze werden gevolgd door een auto en die stond geparkeerd langs de kant van de weg en toen we daar langs liepen hebben we hem richting het open staande portier gedirigeerd. We hebben daar ongeveer 15 minuten op hem in staan praten om hem te bewegen te gaan zitten zodat ze met de auto verder konden. Hij liet zich niet ompraten maar werd wel na verloop van tijd rustiger en uiteindelijk kregen we hem zover dat hij weer ging lopen maar nu in de goede richting. Voor mij een moment om weer door te gaan, het oponthoud heeft ongeveer 20 minuten geduurd schat ik zo in. De weg verder naar Zaandam is eigenlijk 1 rechte weg, pas in de Westerkoog begon ik last te krijgen van een paar ongemakjes waaronder mijn knie maar dat ging ook weer voorbij. Toch was ik wel blij weer thuis te zijn om 16.15 uur. Vermoeid maar tevreden met een beginnende blaar onder mijn linker voet.

De schoenen zitten lekker en zijn prettig in afwikkeling, de rode veters komen goed uit en zijn goed zichtbaar☺

Ik ga lopen!

Zaterdag 5 november 2016

Ik heb de knoop voor mezelf nu doorgehakt en dit ook naar Willy en de kinderen aangegeven, ik ga de Camino lopen!

Wanneer weet ik niet want ik moet natuurlijk alles nog goed uitzoeken en er moet wel het een en ander geregeld worden maar de kogel is wel door de kerk!☺☺

Wat ik op dit moment wel weet is dat ik het waarschijnlijk in etappes ga lopen want op dit moment kan ik niet zo maar 5 weken weg van huis/werk. Ik wil niet dat wij samen niet op vakantie kunnen ik zo nodig moet wandelen! Ik ben gelimiteerd in mijn vakantiedagen, Natuurlijk zou ik onbetaald verlof op kunnen nemen maar dat kan ik onderzoeken maar op dit moment is de beslissing belangrijker dan de uitvoering.

Omdat er in mijn "training schoenen" een scheur is ontstaan is dat wel een mooie aanleiding geweest om wandelschoen aan te schaffen afgelopen vrijdag. Ik ben naar LIV outdoor gegaan hier in Zaandam en heb me daar in alle rust kunnen laten adviseren omtrent de voor mij beste wandelschoen. Na veel passen, ik ben er ongeveer 1,5 uur mee bezig geweest kwam de Meindl Ohio schoen er voor mij als prettigst zittende schoen uit. Het is natuurlijk een saaie schoen zo op het oog en met 4 op een rij heb je geen idee welke schoen van jou is dus heb ik er lekker fel rode veters bij genomen☺

Helaas waren dit niet de schoenen die het prettigst zaten om de voeten want dat was een ander type schoen van Meindl maar ik had elke keer last van mij linker onder scheenbeen. Als ik liep voelde ik daar druk en dat was vervelend. Ook bij andere schoenen van die hoogte had ik dat en bij het type wat ik nu heb gekocht is dat niet aanwezig omdat zij iets minder oog zijn. Het schijnt dat als ik afwikkel van voet/onderbeen iets naar binnen buigt en dit geeft dan druk op die plekken. Ik heb dat ook kunnen zien in een spiegel die op de grond stond en als ik dan iets door de knieën ging zag je dat het onderbeen (scheen-) naar binnen trok. Waarschijnlijk vangen mijn enkelbanden dit onvoldoende op. Misschien achteraf toch weer een extra reden om hoge wandelschoenen aan te schaffen. Meteen ook maar andere inlegzooltjes gekocht die meer steun bieden aan de voet en met een paar sokken was ik €272,00 armer.

Ik heb van de week ook al een ander gadget gekocht om te wandelen en wel een Peak Design Capture Pro Camera Clip met Pro plate dat is een mond vol voor een camera clip aan de rugzak. Ik wandel graag met mijn camera omdat ik nu eenmaal graag foto's maak maar ik vind het vervelend om de hele weg met de camera om mijn nek en in de hand te houden. Ik heb al van alles geprobeerd om dit makkelijker te dragen maar niets werkt echt prettig. Ik zag dit gadget en heb nu de stille hoop dat het ook echt werkt. Beseffende dat het best zwaar is mijn camera met lens mee te nemen verwacht ik dat dit een mogelijkheid is maar zal dat op mijn wandelrondjes moeten uit proberen, kosten €73.95

De eerste stappen

Dinsdag 1 november 2016

We hebben opgepast op Benjamin terwijl Daniëlle naar de kapper was en daarom had ik besloten om naar Wormer te wandelen. Ik heb gelopen zoals het kaartje weer geeft via 't Kalf, langs de Amerikaanse windmolen en rechtdoor langs manage 't Veldt om daar via de dijk terug naar Wormer te lopen naar de Bartelsluis en zo naar de Wormer Wieken waar ik Christiaan zou ophalen. Zoals te zien heb ik er bijna 1 3/4 uur over gedaan en dat is gemiddeld ongeveer 5.5 km/uur. Ik heb lekker gelopen maar kwam wel bezweet aan bij Daniëlle. Het was lekker weer maar ik moet nog de juiste kleding mix zien te vinden, ik was niet echt vermoeid en had geen pijntjes. Wel moet ik aan een ander paar schoenen want mijn huidige schoenen zijn uitgescheurd iets wat ik gisteren niet gezien heb. Op zoek dus naar voor mij de beste schoenen maar ook dat vraagt weer een zoektocht want er is veel voor allerlei doeleinden. Ik wil proberen iedere wandeling een foto toe te voegen in dit verslag om zo om niet alleen naar saaie tekst te kijken☺.

Wat ik moet leren is dat wandelen geen prestatietocht is dus ik moet leren te doseren in tempo want voor je het weet loop je jezelf dood. Want hardlopers zijn doodlopers en dat is nu niet bepaald de bedoeling van het trainen, doseren daar gaat het om en proberen te genieten terwijl je loopt, hoewel dat wel lukt! 

Maandag 31 oktober 2016

Buen Camino, een gril of serieus?, de tijd zal het leren maar ik wil het wel als het allemaal echt iets wordt gedocumenteerd hebben.

Wat is het geval? Tijdens onze laatste vakantie zijn we in Santiago de Compostella geweest in Noord-Spanje dit is een pelgrimsoord waar tienduizenden jaarlijks naar toe trekken vanuit heel Europa en verder en waar hele routes naar toe lopen van uit alle uithoeken. Tijdens onze reis werden ik geraakt door de sfeer en het enthousiasme wat de deelnemers uitstralen. In Colina vonden we een DVD over de Camino, zoals de wandeltocht heet, en die heeft mijn interesse verder versterkt. Weer thuis heb me een beetje verder verdiept in het gebeuren en vis websites, blogs van deelnemers en een gesprek met een collega in het OLVG die deze tocht nu 3 x gelopen heeft is mijn interesse verder versterkt.

Of ik het werkelijk ga doen weet ik nu helemaal niet maar de intentie ligt er wel om het te proberen, alleen dit al roep weer vragen op en ook daar heb ik nu nog geen antwoorden op.

Om het ook duidelijk te maken naar me zelf toe moet ik dit dus wel serieus aanpakken en dan begint het met lopen en dan niet naar de bakker maar toch wel iets verder dus, langere afstanden dan ik gewend ben te lopen. Ik denk niet dat ik ooit al eens een wandeling gemaakt heb van meer dan 25 km, dat vraagt dus wel enige voorbereiding want ruim 770 km is wel andere koek.

Waarom wil ik dit nu eigenlijk zo graag gaan doen? Eerlijk gezegd is dat niet de uitdaging van de afstand maar meer de weg er naar toe. Het lijkt mij heel bijzonder om onderdeel te zijn van het "Circus Camino" met alles wat daar bij komt kijken. Vanmiddag heel voorzichtig een eerste aanzet gemaakt met een wandeling naar de Zaanse Schans en via het Kalf weer terug naar huis, 1,5 uur en ongeveer 7 a 8 km gewandeld.