etappe met z'n tweeën

Samos of San Xil

Bij het verlaten van Fonfría gaat de afdaling verder naar Tricastela. Het landschap verandert steeds meer in zowel geografisch als demografisch opzicht. Het meest landelijke en onbekendste deel van Galicië ligt verscholen achter elk eikenbos of manifesteert zich tot Santiago bij elk van de tientallen gehuchten met hun huisjes waar nauwelijks mensen wonen, laat staan dat er iets te koop is! Dit lijkt in niets op de okerkleurige uitgestrektheid van Castilië of op de drukke dorpjes van de laagvlakten in La Rioja of Navarra. Dit is de duizend jaar oude route, de enige die al eeuwen bestaat. Het heerlijke Galicië, harmonieus en kalm, presenteert zich vanaf dit punt als een exclusief geschenk aan de wandelaar.*

Nog steeds Up & Down

maandag 6 mei 2019 

Ik begin meestal mijn foto-overzicht met een stimulerend berichtje van Danielle, mijn dochter, die mij elke dag een foto via WhatsApp stuurt iets wat ik erg lief vind van haar!
Vanmorgen rond 7.45 uur weer vertrokken uit Fonfría zonder Bob maar met Sheila. Hij had besloten om met de bus te gaan naar Sarria omdat er veel afdalingen zitten in deze route en zijn knieën daar niet helemaal bestand tegen zijn. 

Ik mag wel zeggen afgedaald hebben we!
De eerste 10 k was alleen maar bergafwaarts en dat ging in een lekker tempo. Sommige stukken was echt steil waarbij het voetje voor voetje ging. Onderweg kwamen we, ik heb er helaas geen foto van, een leegstaande kapel tegen waar iemand in lag te slapen, Bij de ingang stond er een mandje om wat geld voor hem te doneren met een briefje erbij in het Spaans. Bijzondere ontmoeting

Onderweg kwamen we Angelique tegen met wie we eerder hebben gegeten in oa Molinaseca en Cacabelos, zij is de verder dag met ons meegelopen.
In Tricastela zijn we gestopt voor een koffie en ontbijt. Nu ben ik geen kleine eter maar de bocadillo die ze hier gaven ging er met moeite in. Nadeel van dat brood is dat het vrij droog is dus je koffie gaat op aan "het spoelen", gelukkig is er dan nog altijd een glas jus.

Bij Tricastela kan je ook kiezen voor een omweg over Samos waar een prachtig klooster staat echter dit is weer 7 km langer dus besloten om maar de gewone weg te volgen. Mede ingegeven door Sheila die ook aan Bob dacht want die wacht ons op in Sarria.

Had ik gedacht dat het echte klimwerk er wel opzat dan ben ik vandaag wel van de koude kermis thuis gekomen. Het pad ging redelijk steil bergopwaarts met veel los liggende keien en modder. Ik vond dit 1 van de zwaarste stukken tot nu toe gelopen, ik was blij dat het voorbij was. Echter we waren er nog lang niet dus gewoon door🤪
Op dit stuk van de Camino zijn wel kleine dorpjes maar soms is er totaal geen voorzienig dus moet je wel verder. In de beschrijvingen van routes in de routeboekjes worden dit soort dorpjes wel besproken maar dan denk je "er zal toch wel iets zijn?"  Echt in sommige echt kleine dorpjes is helemaal niets, niet de meest minimale voorziening, zelfs geen bar/café!
Maar ook dan is er altijd weer een volgend dorpje waar we wel konden rusten.

Uit eindelijk bereikte we rond 15.30 uur Sarria waar Bob ons boven aan de trap stond op te wachten met een heerlijk koel bier!

We waren nog niet op de plaats van bestemming en moesten eigenlijk nog 5 km lopen.
Echter Sheila had er genoeg van na 28 km, we hebben toen een taxi genomen naar Barbadelo waar ik in Molin de Marzan voor ons had gereserveerd . Een schot in de roos wat een mooie herberg op een fantastische locatie. Een oude watermolen met bijgebouwen omgetoverd tot een plaatje, heerlijk genieten en rusten na deze toch wel zware dag. Ik had deze herberg voorbij zien komen op de FB-site van het Genootschap en deze opgeschreven.

Zoals gebruikelijk hebben we eerst na het douchen ieder weer zijn eigen wasje gedaan maar terwijl de grijze wolken zich voor de zon bewegen betwijfel ik of het wasje vandaag nog droog wordt.

De eigenaresse was een heel bescheiden vrouw die het goed wilde doen voor haar gasten maar die wel een beetje koel reageerde op vragen.
We zijn hier met 6 pelgrims dus dat is heerlijk rustig, je hoort zelfs de vogels fluiten als je staat te douchen
Vandaag minder zonnig dan voorgaande dagen en voor morgen beloofd het niet veel goeds te worden🌨🌩🌨 we zien morgen wel veer verder, eerst maar eens lekker slapen en hopen dat mijn wasje dan droog is, wat ik inmiddels bij de haard gezet heb die op verzoek van ons is aangestoken.

Vraag van de Dag: 

Vertel eens iets over het thema "communicatie"?
Ondanks mijn cursus Spaans op de Camino begrijp ik er nog steeds niets van. Gelukkig is Engels een uitkomst!

* tekst overgenomen uit Te Voet naar Santiago de Compostela, Uitgeverij Elmar bv, Delft 2008 - 2011