De eerste keer Santiago!

Het begeerde einddoel is nog maar een halve dag lopen.U bent nog maar net weg uit Arca of uw zesde zintuig geeft te kennen dat het einde van de tocht nabij is en zonder het te willen maken hart en ziel zich op voor de grote afspraak. Geen mens ter wereld kan u nog tegenhouden uw doel te bereiken. Hoeveel emotie u ook voelt, de omgeving houdt daar geen rekening mee, integendeel. Een vliegveld, een voetbalveld, rondwegen en vervelende buitenwijken ontsieren de aankomst in Santiago. Zelfs de Monte do Gozo waar de pelgrims vroeger in huilen uitbarsten als ze de torens van de kathedraal zagen is tegenwoordig ook een tranentrekker maar dan vanwege de verwoesting van het landschap en omdat niets meer herinnert aan de reden van het bestaan van de pelgrim. Maar dat is niet belangrijk want de eindstreep is nabij. De schoonheid van deze etappe zit van binnen*

Aankomst in Santiago op Moederdag.

12 mei 2019, Dag 14, Santiago

Nog net 12 mei, 23.53 uur bij aanvang van dit blog, wat kan ik allemaal schrijven na een dag met zoveel gebeurtenissen?

Zoals ik al had vermoed was het vanmorgen al echt heel vroeg een geroezemoes op de zaal. Echt waar, de eerste verlieten de herberg al om 5.00 uur, het was nog heel donker!
Zelf verliet ik de herberg even voor 6.00 uur, wie mij vooraf had gevraagd of ik dat zou doen had ik voor gek verklaard, echter als je een van de laatste bent die om 6.00 uur de herberg verlaat dan moet er wel een steekje aan je los zitten!!
In het donker je weg vinden gaat niet lukken dus om je heen zie je iedereen met het lampje van de telefoon de weg verlichten, hoe bizar!
Ik liep Olga uit Siberië tegen het lijf en samen zijn we voor 1 uur opgelopen, scheelt batterij!

7.00 uur inmiddels is de zon opgekomen en helaas heb ik dat niet goed kunnen vastleggen op de foto want ik liep net voor een periode door het bos
De gang zat er lekker in en het is weer een mooie dag geworden.

Vlak voor Santiago heb je een berg Monte do Gozo met een park met een beeldengroep die wijzen naar Santiago. Hier kwam ik een busladingen Hollanders tegen die op hun manier ook een gedeelte van de Camino liepen. Gelukkig verlieten ze net de beelden toen ik eraan kwam zodat ik er een fatsoenlijke foto van kon maken
Om 10.38 uur arriveerde ik op het plein voor de kathedraal en ik voelde totaal geen emotie bij mij opkomen. Nu waren wij hier al eens geweest dus ik wist wat mij te wachten stond, maar toch!
Niet veel later kwamen Sheila & Bob mij begroeten op het plein en we zijn erna eerst wat gaan drinken.
Ik had toch weer 25 km gelopen vandaag.

Na de lunch gingen we naar de H.mis van 12.00 uur maar hoewel we dar ruim op tijd aanwezig waren was de hele kerk al bomvol en waren er geen zitplaatsen meer! Staan dus na 25 km. Uiteindelijk krijg je toch "moeie" hoeven. Op de achterste banken zat een grote groep kinderen uit Vigo, soort verkennerij, dus toen er een nog ouder vrouw kwam werden er kinderen uit de banken gestuurd en blijkbaar was mijn blik zo wanhopig dat er voor mij ook ruimte werd gemaakt, heerlijk even zitten!
De mis was natuurlijk in het Spaans en ik heb er toch nog enkele dingen van meegekregen!

Na afloop van de mis heb ik mijn verblijf op gezocht, het moet gezegd worden, ik ben Ria erg dankbaar met haar tip om in het Hospiderio San Marin Pidario te verblijven, vlak naast de kathedraal voor €25,= inclusief ontbijt. Niet alleen goedkoop voor de plek maar ook een heel leuk onderkomen met een speciale atmosfeer.
Opgefrist en daarna naar de kathedraal en omgeving, heerlijk ontspannen mensen/bekenden kijken, wat is er mooier?
Op het pelgrimsbureau mijn Compostella gehaald, wachttijd 1 uur maar het certificaat is binnen!
Terwijl je daar zo staat te wachten ontmoet je weer pelgrims van onderweg, erg gezellig!
Nadien heb ik ook nog even " de huiskamer" aangedaan van het Genootschap.

We hadden om 17.00 uur afgesproken met een koppel op een bepaald punt en hebben de rest van de dag/avond met elkaar doorgebracht, drinken/eten/drinken en als afsluiter zijn we met elkaar nogmaals naar het plein voor de kathedraal gegaan.
De kathedraal is uitgelicht en liggend op de grond met de voeten van de kathedraal af geeft het zicht op het gebouw een heel speciale dimensie! Een bijzondere ervaring en we hadden het geluk dat het een wolkeloze avond was.

Inmiddels 00.37 uur wordt het tijd om te gaan slapen want voor morgen staat er weer een wandeling van 30 km op het programma maar eerst nog even lang de toeristen Office voor een nieuwe stempelkaart.

Ik heb vandaag een prachtig lange dag beleefd!!

Vraag van de Dag: 

Welke grenzen heb je verlegd?
Mijn dagrecord van wandelen verlengd tot 38,5 k

* tekst overgenomen uit Te Voet naar Santiago de Compostela, Uitgeverij Elmar bv, Delft 2008 - 2011