Oversteken van Camino's

Dag 10: Gonzar - Ponte Ferreira

Doorsteek van Francés naar de Primitivo

woensdag 08 mei 2019, Gonzar, Spanje

Ik schrijf dit verslag nu op de 9 mei.
Nog even terug naar eergisteravond. Ik heb de 1ste helft van Liverpool - Barcelona beken en in de rust gingen de mede-kijkers naar bed (21.45 uur).
Op dat tijdstip ligt de massa al op bed en is het donker op de kamer. Ik was de enige die nog op was en inmiddels had het Spaanse omaatje de boel ook opgeruimd en dan voel je je toch bezwaard dat je nog op bent.
Ik naar bed en de volgende morgen is het eerste wat ik doe, kijken naar de uitslag van de wedstrijd, 4 - 0 Liverpool, wat heb ik gemist, ongelooflijk!!

Nu heb ook al eens eerder iets vermeld over het pelgrim zijn dan nu nog een dingetje
Zoals net vermeld ligt de massa al vroeg op bed met als gevolg dat het rond 6.00 uur onrustig wordt in de slaapruimte want de vroege vertrekkers beginnen zich te roeren want er MOET weer gelopen worden.
Gevolg is dat de halve slaapruimte wakker is met als en daarvan is weer het gevolg dat de één na de ander eruit gaat en dan gebeurd er zoveel in het schemerdonker dat er van slapen niet veel meer komt.
Om 7.00 uur gaat het licht dan echt aan en is het opstaan voor die nog op bed ligt.
Gevolg van vroeg vertrekken is vroeg aankomen en wat te doen dan in de herberg, juist ja op bed liggen
We (Sheila, Bob & I) vertrokken weer uit Gonzar en kwamen onmiddellijk het Chinese gezin weer tegen, de jongen zijn voet ging wel weer.

Uit Gonzar was het onmiddellijk klimmen en na weer een hoogteverschil van 200 m te hebben overwonnen was het tijd voor het ontbijt.
Terwijl we in een café zaten begon het te regen wat voor ons natuurlijk niet erg was op dat moment, konden we op ons gemak ons in de regenkleding hijsen
Gelukkig zette het niet echt door maar een poncho is gemaakt om water tegen te houden en niet om te ventileren met als gevolg dat na verloop van tijd de kleding onder de poncho ook redelijk vochtig is. Echter de dreiging van de luchten was zodanig dat je de poncho ook niet uit deed.

Een bijzondere ontmoeting vandaag was die met een blinde man in een kapel.
Ik loop voorbij de kapel, kijk nog eens achterom en zie dat de deur open staat en een lamp gericht staat op een beeld.
Ik betreed de kapel en wordt welkom geheten door een oudere man die ik helemaal niet had zien staan achter het altaartje.
Of ik een stempel wil? Natuurlijk, ik mijn credential op tafel maar hij pakt mijn hand en met het paspoort in de hand moet ik dit onder zijn stempel leggen op de juiste plaats. Ik kijk de man nog eens aan en zie dan pas dat hij blind is en begrijp plotseling zijn bewegingen.
Nog een datumstempel op dezelfde manier en dan laat hij mij foto's zien van Maria, kan ik kopen voor een donativo. Natuurlijk kan je dat niet weigeren🤗 met 2 foto's rijker weer verder en een ervaring rijker.

Vandaag op de route afscheid genomen van Sheila & Bob omdat ik naar Ria & Ton ga, vrienden van de regio Amsterdam, die een herberg runnen in Ferreira op de Camino Primitivo. Via een doorsteek bij Lestedo naar Ferreira, geholpen door een GPX bestand om de route te volgen heb ik één van de mooiste wandelingen gemaakt deze Camino tot dusver.
Bij Vilar de Donas kom je langs een oud Romaanse kerk San Salvador uit 12e eeuw, oorspronkelijk gebouwd als een nonnenklooster. Het gaat te ver om alles te benoemen wat er te zien is maar de fresco's uit de 15e eeuw waren nog heel goed herkenbaar. Natuurlijk wel verbleekt maar heel fraai.
Verder op mijn pad kwam ik een kleine kapel tegen op een kerkhofje waarbij je aan de klepel kon trekken dmv een greep aan een ketting. Natuurlijk kon ik de verleiding niet weerstaan om even de klok te luiden.
Op mijn laatste uur wandelen werd ik "begeleid" door een los lopende hond die bij mijn aankomst bij de herberg van Ton & Ria, Ponte Ferreira, weer vriendelijk met een andere pelgrim mee ging.
Het laatste stuk van de wandeling ging echt over land, door bossen en over paden die al honderden jaren terug waren aangelegd, heel bijzonder.
Bij Ria & Ton aangekomen natuurlijk eerst verwelkomt en een verdiende clara genomen, geïnstalleerd en me lekker opgefrist.
Er waren ongeveer 6 gasten dus tijd voor andere mensen en gesprekken.
Heerlijk gegeten ondanks dat het vegetarisch was, wie mij kent weet dat ik een karnivoor ben maar het vlees heb ik niet gemist!
Later op de avond de dramatische uitschakeling van Ajax gezien.
De aanwezige pelgrims had ik al laten weten dat ik laat naar bed zou komen dus ze waren gewaarschuwd. Natuurlijk was een ieder vanmorgen begaan met "mijn" verlies
Gisteren toch weer ruim 29 km gelopen.

Vraag van de Dag: 
Wat is niet het herinneren waard?
Door op deze vraag antwoord te geven zal dit antwoord net zo lang bewaard blijven als dat dit blog in de lucht is. De herinnering blijft dan leven en dat is niet de strekking van de vraag.

Toch zal ik ook deze vraag beantwoorden in een later stadium.

Camino 2019

Foto's van de Dag

Dag 11: Rustdag