Let the Adventure Begins

Voor het pelgrimshospitaal van San Marcos sloegen de stoutmoedigste pelgrims af naar het noorden, op zoek naar de Sancta Ovetensis, die zelfs de meest heidense met haar verbazingwekkende relikwieën verblindde. Noch de barre centrale bergen van León, noch de smalle Asturische valleien weerhielden hen van hun onderneming, hoewel velen het moesten afleggen in de eenzaamheid van Las Forcadas en de mythische Pajares-pas. Net als in vroegere tijden wordt op de eerste dag geen jota van de Bernesga-rivier afgeweken, waarbij León achter zich gelaten wordt en via Carbajal de la Legua de gemeente Sariegos binnengereden wordt. Mooie stukken mediterraan struikgewas strekken zich verder uit tot het onbewoonde dorp Villalbura en Cabanillas, een eenvoudig dorp in de gemeente Cuadros dat onderdak biedt in zijn herberg. Vanaf hier loopt de route langs de rivier de León, halverwege de helling tussen steeneiken en langs La Seca, alvorens Cascantes te bereiken. De kluizenaarswoning van Celada, overschaduwd door de enorme thermische centrale, maakt plaats voor La Robla, waar de geharde reizigers hun eerste contact met de bergen afwachten.

Dag 1 op de San Salvador, 31 augustus 2021, La Robla, Spain

Heerlijk uitgerust op pad en dit hostel in Leon (Covent Garden) is een echte aanrader!
8.00uur op pad en natuurlijk eerst ontbijten maar dat kon onderweg ook genoeg tentjes aldus Juan. Omdat het hostel aan de route ligt was het niet moeilijk om de weg te volgen. Nog even langs de kathedraal en verder door de binnenstad. Het is altijd leuk om vroeg door een stad te lopen die ontwaakt waarbij de mensen op weg naar hun werk vaak nog geen idee hebben wat er om hen heen gebeurd. Aangekomen op het San Marcosplein staat de parador in een mooi ochtend zonnetje dus natuurlijk zijn de eerste foto's dan alweer gemaakt en ga ik op zoek naar het beginpunt van de camino San Salvador.

Rechts van de parador op het San Marcos plein begint de camino San Salvador en je loopt bijna meteen door de bush van Leon. Niks tentjes, niks supermercado. 
Bij een rotonde had ik de keuze over asfalt of via de paden verder te gaan, ik koos voor de paden. Achteraf had ik misschien toch over het asfalt moeten gaan waarbij ik dan misschien wel iets te eten had kunnen bemachtigen. Of bij de golfclub, die ik op een afstand passeerde, misschien kunnen ontbijten, maar op dat moment niet aan gedacht.
In Carbajal de la Legua was de enige bar dicht en zo liep ik, nog steeds zonder ontbijt,  het gebergte in. Gelukkig had ik nog wel 2 muesli bollen, van afgelopen zaterdag, dus dat was een geruststellende gedachte.
Van de YouTube filmpjes herkende ik de weg dus wist ik dat ik goed ging waarbij ik overigens ook de pijlen tegen kwam dus echt fout kon het niet gaan!

De paden in het gebergte zijn natuurlijk alleen maar rotspaden dus dat is extra opletten want de keien rollen alle kanten op en voor je het weet verzwik je de enkel.
Begonnen op een hoogte van 800m met pieken tot over de 1000m, die soms echt wel stijl waren, en dan vraag je je af "waar ben ik aan begonnen".🤣

Na 17,4 km eindelijk weer bebouwing in zicht, Cabanilas, maar geen ontspanning. Aan een man, die voor zijn huis stond, om vers water gevraagd en deze gaf mij heerlijk gekoeld water uit de koelkast, wat kan water dan ook lekker zijn en speciaal gekoeld water🤣
Voor zijn huis op een bankje even uitgerust en toen kwam hij mij vers gesneden ham en worst aanbieden. Super lief natuurlijk en onverwachts maar ook dat is de camino!
In deze plaats was ook een herberg maar deze was door de COVID nog gesloten.
Verder naar een volgend dorp La Seca waar wel een bar was en daar heerlijk 2 Radler 0.0 gedronken met daarbij de aangeboden tapas genuttigd, heerlijk. Hier in dit gedeelte van Spanje krijg je bij iedere bestelling die je doet een tapas, die kan verschillen van samenstelling maar de grote gemene deler is dat ze allen erg lekker zijn!

Na een 3/4 uur weer verder over de weg, ik had gezien dat die me weer bij het pad bracht zodat ik niet eerst naar het pad moest lopen. Bij de brug over de Rio Bernesga, kwam ik de eerste 2 pelgrims tegen, Nacho, een Spanjaard, en Paulo, een Italiaan.
Ook zij waren die morgen vertrokken uit León maar hadden het verkeerde startpunt genomen en waren een stuk de Frances opgegaan eer zij in de gaten hadden dat ze verkeerd waren. Ik dacht dat zij 8 km teveel hadden gelopen die dag.
Ook zij hadden nog niets gedronken dus toen we in Cascantes aankwamen wilden zij er wel iets drinken bij de lokale bar. Voor mij natuurlijk niet echt nodig maar ik zocht even aansluiting en dronk een Radler mee! Het bleek dat we dezelfde route zouden gaan lopen, in dezelfde dorpen zouden overnachten en in 4 van de 5 zelfde herbergen zouden verblijven. De deal was snel gemaakt en vanaf dat moment hebben we samen gelopen naar wat later zou blijken een heel leuke en fijne tijd!

Na een verfrissende drank weer verder richting eindpunt van de dag La Robla, waar we al die tijd in een natuur omgeving hebben gewandeld gaan we nu de industriële kant op. De economie van de gemeente kreeg een belangrijke impuls door de aanleg van de spoorweg La Robla, die de stad aan het eind van de 19e eeuw met Bilbao verbond. Deze impuls bracht met zich mee dat in La Robla de thermische centrale van La Robla werd gevestigd, een van de drie in de provincie León. In de centrale wordt gemaakt van steenkool als brandstof voor het opwekken van energie. In de omgeving zijn steenkoolmijnen en in het verleden hebben duizenden mensen hier hun welvaart mee verdiend. Echter door de veranderingen zijn er steeds minder mensen nodig om de steenkool uit de mijnen te halen en het werk op de centrale wordt ook steeds verder geautomatiseerd zien we dus ook hier een verval van de gemeenschap. 

Lopend op La Robla af staat de centrale beeldvullend en bepalend in het gezichtsveld. Hoe triest staat er dan tegenover de centrale aan de kant van de aanvoerweg een kerkje, Ermita de Nuestra Señora de Celada, helemaal weggedrukt, visueel dan, ten opzichte van de centrale. In 2014 werd bij de ingang van de kapel de hand van de pelgrim geplaatst, waarop staat: "Leg uw hand op de mijne en moge de goedheid en liefde die in u is, deze plaats doordringen".

In La Robla aangekomen op zoek naar ons verblijf wat iets achteraf ligt aan de hoofdstraat maar met behulp van de locals wel prima te vinden. Een enigszins gedateerd hotel, ongeveer jaren vijftig gebouwd, was onze overnachtingsplek voor gisteren. De oudere vrouw die het runde had waarschijnlijk nog nooit van hospitality gehoord want alles ging met een zucht en een kreun. Wel weer een kamer voor mij alleen en dat is dan ook weer lekker.

Bij aankomst meteen maar even mijn wasje gedaan in de wasbak en de lijnen, zelf mee gebracht, buiten opgehangen in de hoop dat het morgenochtend droog zijn zijn.
Nadat we allen opgefrist waren buiten in de besloten open ruimte een lekker biertje gedronken

De avond heel gezellig doorgebracht in een bar en restaurant en dan is het heel fijn als iemand Spaans spreekt maar daar hadden we Nacho & Paolo voor die ook goed Spaans spreekt.
Je leert elkaar ook wat beter kennen en het bleek dat Nacho & Paolo elkaar al kenden van een eerder camino die zij samen hebben gelopen. De wens om weer te lopen was aanwezig en dus werd het een korte camino omdat Nacho een familiefeest had en Paolo nog werkzaam is en dus moeilijker vrij kan nemen. We hebben een leuke avond gehad en eigenlijk voelde het meteen al goed toen ik ze ontmoette☺

Het was vandaag een warme dag, bij aankomst on 17.00uur in La Robla was het 35gr Celsius en dat heb ik onderweg ook wel gevoeld 1ste dag, pittig, soms zwaar, volgens mijn telefoon heb ik 34 km gelopen, de schouders voelen gekneusd aan maar ik voel me verder prima!

Morgen ligt het zwaartepunt op het einde van de etappe wanneer we ruim 300 meter moeten klimmen in een korte afstand komt daarbij dat de weersvoorspelling regen aangeeft, we gaan het meemaken☺

Citaat van de Dag:

Wij maken grote reizen om dingen te zien waarop wij in onze woonplaats geen acht slaan. 
Plinius de Oudere, Romeins militair en letterkundige 23-79