De laatse kilometers
a Lavacolla - Santiago de Compostella
Dag 15 op de Primitivo, maandag 20 september 2021, Santiago de Compostella, Spanje
Na weer een redelijk te nacht te midden van andere pelgrims wakker geworden door mensen die menen al voor dag en dauw te gaan lopen. Gevolg is dat er natuurlijk meer mensen wakker worden ondanks dat een ieder op zijn eigen wijze probeert zo zachtjes mogelijk te doen.
Deze dag was dan ook meteen de dag dat ik even over 7.00 uur al buiten liep in het donker. Een reden dat pelgrims zo vroeg gaan wandelen is mogelijk de dienst in de kathedraal van Santiago die om 9.00 uur begint, ze zijn dan op tijd om dit mee te maken.
Om 7.00 uur is het nog echt donker en heb je weinig zicht op de omgeving, je bent net blij dat je het pad ziet lopen en bij ieder splitsing van wegen toch even bijlichten met de telefoon voor de juiste richting. Langzaam neemt de dag weer de plaats in van de nacht en wordt het zicht weer beter, want na de donkerste nacht wordt het toch altijd weer licht!
Natuurlijk geen bar te vinden voor een ontbijt dus maar doorlopen, na ongeveer 3 km was daar de camping waar je omheen moet lopen nadat je eerst langs de studio's gekomen bent van Omroep Galicia. De "bar" van de camping was al open dus daar naar binnen voor mijn gebruikelijk ontbijt. Als je hier zit zie je aan 2 kanten de pelgrims voorbijkomen en heb je ook een mooi beeld van de hoeveelheid pelgrims op de weg van dat moment.Inmiddels was het licht geworden toen ik bij Monte do Gozo aankwam, van de vorige wist ik de plek van de standbeelden te staan van 2 pelgrims die wijzen naar de kathedraal. Natuurlijk mag zo'n foto niet ontbreken net zoals die van de kleine maquette van de paus die hier in het verleden is geweest. Weer richting Santiago liep ik langs de grootste albergue van alle camino's, die van Monte do Gozo. Eerst dacht ik dat het een soort vakantiehuisjes waren maar achteraf bleek het die herberg te zijn, die overigens voor een groot deel gesloten was. Naar wat ik heb begrepen heeft deze herberg meer dan 400 bedden.
Eerder dan gedacht arriveerde ik in Santiago en dan loop je naar het Praza do Obradoiro, plein voor de kathedraal wat het centrale punt is en tevens eindplaats van alle camino's.
Honderden mensen verzamelen zich hier, pelgrims en toeristen, mede omdat dit en volgend jaar Heiligen jaren zijn hier in Santiago, en dat betekent voor veel Spanjaarden een "bedevaart" naar Santiago. Gevolg lange rijen wachtenden om de kathedraal in te mogen via de Heilige deur, die alleen open is in het jaar dat de geboortedag van Jacobus op een zondag is, naar ik meen 25 july. Het Heilig jaar is verlengd met toestemming van de paus tot 2022 en daar zal niet alleen een religieuze reden achter zitten want het hele Santiago gebeuren is ook best wel commercieel hoewel je dat niet zo direct merkt op het plein. Er is heel veel geld geïnvesteerd in de infrastructuur hier in de stad maar ook in de dorpen/ steden waar een camino doorheen komt. Op Monte do Gozo bijvoorbeeld is een lelijk monument weggehaald wat 2 jaar geleden achter de hekken stond weg te roesten.
Ook dit keer ging mijn aankomst vrij geruisloos voorbij, geen vrienden om mij op te wachten of met wie ik gelijk het plein op kwam lopen. Ook werd ik er niet bepaald emotioneel van dat ik was aangekomen bij mijn eindpunt. Ik kan me wel voorstellen dat dit anders is als je met een groep loopt want dat zie je gebeuren voor je ogen. De emoties van de één slaan over op een ander en zo heb je een soort groepsemotionaliteit wat heel leuk is om te zien en waar je zelf ook blij van wordt!
Eerst op zoek naar mijn verblijf in het San Martin Pinario, Hospederia Seminario Mayor, het klooster van San Martín Pinario staat weelderig op Plaza de la Inmaculada, op slechts enkele meters afstand van de façade Azabachería van de kathedraal vlak om de hoek van het plein.
Gelukkig was alles al van te voren geregeld dus het inchecken verliep probleemloos en dit keer had ik een kamer aan de binnenzijde van het gebouw met uitzicht op de binnentuin of eigenlijk meer uitzicht op 1 boom die nadrukkelijk aanwezig was. Na alles weer uitgepakt te hebben en mijzelf lekker te hebben opgefrist en weer naar buiten.
Ik had afgesproken met Kyle & Stephanie, de enige van de bekenden die nog in Santiago zijn, op het Praza do Obradoiro, het centrale plein, maar dat veranderde omdat zij een andere herberg hadden genomen verderaf want het centrum. Zij hadden een tafel geboekt bij een Spaans specialiteiten restaurant waar ze heerlijke paella serveerden, echter waren we ruim 1 uur te vroeg dus eerst maar even een wijntje in de buurt gaan drinken. We hebben echt heerlijk gegeten en het was super gezellig. Het is een fijn familierestaurant met vriendelijke bediening en hoewel wij de laatste gasten waren van de middag kregen wij absoluut niet het gevoel dat we moesten vertrekken. Na afloop zijn we naar een park gegaan waar we de rest van de namiddag in de zon gelegen verder kletsend en natuurlijk hadden we ook nog wat te drinken meegenomen☺. Toen de zon achter de bomen was verdwenen was het tijd om op te stappen en weer terug te gaan naar de eigen verblijfplaats. Super gezellig gehad, op de terugweg nog even wat gekocht om ook de rest van avond gezellig door te brengen.
In de avonden heeft, bijna net als overal ter wereld, een stad een andere dimensie. De drukte van de dag heeft plaats gemaakt voor stilte, de straten en wegen zijn nagenoeg verlaten. Het plein waar overdag honderden mensen verblijven is bijna leeg en verlaten en de Heilige deur staat nog open maar is niet meer toegankelijk! De mensen kiezen allemaal hun eigen weg en van de vrolijkheid en gelatenheid van de dag is niets meer terug te vinden. Ook ik begeef mij naar mijn verblijf in het Hospederio om daar de dag voor mezelf te evalueren, te schrijven en nog wat te appen naar vrienden.
Omdat ik toch dichtbij het plein verblijf vanavond daar nog even naar toe gegaan, iedere avond treedt hier een muziekgroep op vanaf ongeveer 22.30 uur onder de gewelven van het Pazo de Raxoi . Ieder keer is het weer een en al gezelligheid als je daar staat te luisteren naar bekende melodieën in een uitvoering met veel gaita klanken.
Citaat van de Dag
Veel reizen gaan door, lang nadat de beweging in tijd en ruimte is opgehouden.
John Steinbeck, Amerikaans auteur en Nobelprijswinnaar literatuur (1962) 1902-1968
Camino Primitivo startpagina
Foto's van d Dag
Dag 16: Toerist in Santiago